Column Reinier van de Vrie: Beste plek

De eerste avond kwam ik wat ongelukkig terecht aan ons tafeltje dat een beetje achterin het restaurant stond. Ik smaakte het genoegen naar het uitgaande toiletbezoek te mogen kijken. Goed, de meeste mensen hadden dan wel een opgelucht gezicht, maar het is niet zo interessant om te kijken naar iemand die zijn handen niet goed heeft afgedroogd of naar een gulp die nog eens flink wordt opgetrokken. Terwijl vriendin, het restaurant overziend, een aardig zicht had op wat zich aan de rest van de tafeltjes zo afspeelde. Vrolijk pratend bediende zij ook de wijnfles, misschien omdat ze steeds net wat eerder haar glas leeg had.

Naarmate de week vorderde ontdekte ik – een beetje laat misschien – een patroon. Ik bleek iedere keer aan de verkeerde kant van de tafel te zitten en ook de fles wijn stond dan steeds net aan de andere kant. Ze schonk me altijd netjes bij in mijn glas dat nog niet leeg was, maar schonk haar lege glas net wat voller dan het mijne, had ik sterk de indruk. Gehaaidheid past eigenlijk niet bij haar. Daarom vond ik het flauw om er wat van te zeggen. Of was het haar rechtvaardiging dat ik altijd net het goede bed koos en als eerste in de douche verdween.

Ik kan me zo voorstellen dat u ook collega’s hebt waarbij u steeds net achter het net vist. Ze hebben meer dan gemiddeld de beste behandelkamer of werken met de handigste assistent, hebben nooit tekort aan materialen. En op een of andere manier gaan ze ook de beste weken op vakantie. Hoe kan dat toch? Je krijgt er geen vinger achter, vindt het ook kinderachtig om er wat van te zeggen, maar het wringt en schuurt wel.

Reinier van de Vrie is freelance tandheelkundig journalist en tekstschrijver en hoofdredacteur van Dental Tribune Nederland. Contact: vrie@dental-tribune.nl.

Labels: