DT News - Netherlands - Column Reinier van de Vrie: Gouden inzicht

Reinier van de Vrie

di. 4 februari 2025

Bewaar

Als we maar betaald krijgen! Met mijn broer en aankomend zwager ben ik zo rond mijn twintigste eens met een motorzaag tekeergegaan in een boomgaard. In ruil daarvoor mochten we het hout verkopen. In de hoogtijdagen van open haarden en houtkachels was dat een leuke en lucratieve bezigheid. We hadden al snel een opkoper gevonden die het hout wilde afnemen. Na vele uren van bikkelen werden de stammetjes afgevoerd met een vrachtwagen. Die zou langs een weegstation gaan om het gewicht van het hout te bepalen. Op basis daarvan was de prijs afgesproken. En toen was het wachten op de uitslag en het geld… Naarmate het langer duurde, werd de opkoper in onze ogen steeds loucher. Zouden wij ooit bij hem verhaal kunnen halen?

Ach, je kent het misschien wel. Je hebt je stinkende best gedaan en een prachtige kroon – al dan niet van goud – gemaakt, maar de patiënt laat de factuur liggen en meldt zich niet meer. Ook aanmaningen helpen niet. Wat voor gevoel roept dat bij je op?

Dan kun je een duur en ingewikkeld factoringtraject inzetten of een deurwaarder inschakelen, maar tegenwoordig zijn er veel effectievere methoden voorhanden, zo blijkt. De daders van de Roemeense goudroof in het Drents Museum mochten kiezen: vertellen waar de gestolen helm en armbanden zijn óf met foto, naam en toenaam in het openbaar genoemd worden. Dat ze voor het laatste ‘kozen’, heeft er mogelijk mee te maken dat ze uit een milieu komen waar het adagium ‘wie praat, die gaat’ opgeld doet. En als je zelf niet gaat, dan je familie wel. Dus dan maar met je tronie in beeld.

Waarom zou je als mondzorgpraktijk deze methode dan nu ook niet mogen toepassen bij wanbetalers? “Betaal binnen een week de rekening of ik je toon je foto op alle socialemediakanalen en op de praktijkwebsite.” Daarbij kun je er dan nog voor kiezen een foto van vóór of na de behandeling te plaatsen. Dat zou toch moeten kunnen werken? Tenzij je natuurlijk veel clientèle van twijfelachtig allooi hebt. Dan kun je de rekening misschien beter laten schieten.

En onze boomstammetjes? Na behoorlijk wat stress en slapeloze nachten kwam de opkoper uiteindelijk langs om ons te betalen. Hij was gewend dat vergezeld te doen gaan van een borrel, maar die hebben we hem niet meer gegund.

Reinier van de Vrie is freelance tandheelkundig journalist en tekstschrijver en vanaf 2020 hoofdredacteur van Dental Tribune Nederland. Contact: vrie@dental-tribune.nl.

To post a reply please login or register

VGerelateerde artikelen

Column Reinier van de Vrie: Opnemen

Ongetwijfeld heeft een patiënt je weleens glazig aangekeken omdat je tandheelkundig jargon gebruikte. En omgekeerd zul je zelf ook weleens hebben moeten ...

Column Reinier van de Vrie: De gelegenheid

In de tijd dat er nog lange rijen bij de kassa in de supermarkt stonden ben ik per ongeluk wel eens buiten gekomen met een onbetaald kratje bier onderop de ...

Column Reinier van de Vrie: Persoonlijke aanval

Er knipperde een rood lichtje, dus het rooster uit de afzuigkap moest voor een nachtje verhuizen naar de afwasmachine voor een ontvettingsbeurt. Maar de ...

Column Reinier van de Vrie: Niet geleverd

Stel je hebt een patiënt in de stoel liggen om een nieuwe brug te plaatsen, maar tegen alle afspraken in is het werkstuk niet op tijd geleverd. Wat zeg je ...

Column Reinier van de Vrie: Toevallige ontmoetingen

Uit een ooghoek had ik al een bekend gezicht gezien bij het instappen in het vliegtuig naar Tenerife, maar ik kon het niet direct thuisbrengen. Tijdens de ...

Column Reinier van de Vrie: Goed voeren

Met ongeveer dertien buren hebben we sinds kort een wormenhotel in de groenstrook in onze straat. Met een flinke overheidssubsidie hebben we dat hotel ...

Column Reinier van de Vrie: Kapper

Ik ben zo iemand die jaarlijks meer geld uitgeeft aan de tandarts dan aan de kapper, in tegenstelling tot kennelijk de meeste andere mensen. Nu laat ik maar...

Column Reinier van de Vrie: Filteren

Ik reed met de trein vanuit Rotterdam naar Utrecht. Het was me niet helemaal duidelijk of ik nou in een Intercity zat of in een Sprinter. Het perronbord gaf...