Column Reinier van de Vrie: Pleistertje graag

In het ziekenhuis depte ik met wat toiletpapier het bloed. De volgende afspraak was met een ziekenhuisapotheker die mijn geneesmiddelengebruik wilde doorlichten. Alsof ze dat al niet allemaal op een rij hebben staan. De betrokken man leefde nog in de coronatijd. Tussen ons in stonden twee lange tafels en een spatscherm. Stug werkte hij in een flink tempo zijn lijstje vragen af. Ok, gewoon maar even mee doen. Toen ik iets moest opschrijven, ontdekte ik dat mijn vinger toch weer was gaan bloeden. Lastig omdat alles wat je aanraakt dan onder het bloed komt. Of hij een pleistertje had. Niet op of omkijkend was het antwoord kortweg: “nee”. En gewoon verder met zijn lijstje. Ik had iets meer empathie verwacht.

Die kreeg ik daarna wel bij een receptionist, zij het dat die ook geen verbanddoos had klaarstaan. Maar ze was wel zo vriendelijk op zoek te gaan. En inderdaad kwam ze terug met pleisterwerk, twee minuscule pleistertjes weliswaar. Een voor het moment en kennelijk een voor het volgende slot waar ik ruzie mee zou krijgen. Toch wel verbazingwekkend dat je in een ziekenhuis zoveel moeite moet doen om een simpel wondje te stelpen. Je kunt geloof ik beter met een ambulance naar binnen worden gebracht om adequaat geholpen te worden…

Brengt me bij de vraag of de balie-assistent van uw praktijk beschikt over een paracetamolletje als een patiënt met kiespijn daar in hoge nood om vraagt. En een pleistertje voor een bloedende vinger?

In het ziekenhuis stond toen alleen nog een ontmoeting met een anesthesist op het programma. Dat werd een heel geanimeerd gesprek met een leeftijdgenoot over de belangrijke zaken in het leven. En ook nog even over de komende ingreep. Dat oversteeg verre de klantvriendelijkheid van de apotheker. Zo ging ik – zij het enigszins gewond – toch nog goedgemutst huiswaarts.

Reinier van de Vrie is freelance tandheelkundig journalist en tekstschrijver en hoofdredacteur van Dental Tribune Nederland. Contact: vrie@dental-tribune.nl

Labels: