Beste poetsresultaat met Fonesmethode

Het onderzoeksteam van de Justus Liebig Universiteit vergeleek het respectievelijke effect van drie interactieve computerpresentaties, die onderricht geven in de Basstechniek, de Fonesmethode en orale hygiëne alleen.

De Fonesmethode, ontwikkeld door Alfred. C. Fones en vaak vermeld in patiëntenbrochures, wordt het meest gebruikt. Bij deze poetstechniek wordt de tandenborstel loodrecht op het tandoppervlak gehouden en wordt met lange, slepende cirkels bewogen over de tanden in occlusie. Met de kaken van elkaar worden de palatale en linguale oppervlakten van de tand in kleine cirkels gepoetst. De occlusie-oppervlakten van de tanden worden gepoetst in anteroposteriore richting.

De Basstechniek is bedacht door Charles C. Bass en wordt vaak geadviseerd door tandartsen en in studiehandboeken. Deze techniek concentreert zich op het reinigen van de gebieden die onder en dicht bij het tandvlees liggen. De borstelkop wordt in een hoek van 45 graden ten opzichte van de posterieure elementen gehouden, waarbij de topjes van de borstelharen de rand van het tandvlees raken. Er staat lichte druk op de borstelhaartjes zonder ze te buigen, zodat ze de gingivale sulcus onder de tandvleesrand kunnen bereiken. Vervolgens vibreert de tandenborstel met korte voor- en achterwaartse bewegingen. Voor het poetsen van de frontelementen wordt de borstel in een verticale positie gehouden.

Aan het onderzoek werkten 67 studenten mee, die ten minste twintig eigen elementen hadden, waarvan tien of meer plak of bloedend tandvlees vertoonden. Zij waren afkomstig van andere studierichtingen dan tandheelkunde, niet-rokers en gebruikers van handmatige tandenborstels.

De ene groep kreeg training in het toepassen van de Fonesmethode, de andere werd de Basstechniek aangeleerd. Een controlegroep kreeg alleen training in de basistechnieken van het tandenpoetsen. De studenten woonden één instructiesessie bij, maar konden de PowerPointpresentatie (met tekst en beeld) zo vaak bekijken als ze wilden.

De participanten werden onderzocht na 6, 12 en 28 weken. Volgens de onderzoekers konden er na 28 weken significante groepsverschillen geobserveerd worden voor de papillary bleeding index (PBI). De marginal plaque index (MPI) liet significante groepsverschillen zien voor alle secties tezamen en voor de cervicale sectie na 6, 12 en 28 weken.

“De Basstechniek verschilde op geen enkel moment significant van de controlegroep. De Fonesmethode verschilde wel significant van de controlegroep wat betreft de PBI na 28 weken en wat betreft vaardigheden na 6 en 12 weken,” aldus de onderzoekers. “Significante verschillen tussen de Basstechniek en de Fonesmethode wat betreft tandvleesgezondheid werden waargenomen na 12 weken en wat betreft vaardigheden na 6, 12 en 28 weken. Uit deze analyses blijkt dat de Fonesmethode superieur is aan de Basstechniek en aan de basistechnieken van tandenpoetsen.”

Van de uitvallers gaven drie studenten in de Basstechniekgroep aan dat ze door het toepassen van de techniek onprettige effecten aan het tandvlees hadden ondervonden waardoor ze de techniek niet langer wilden toepassen.

De onderzoekers concludeerden dat “het resultaat verrassend is vanwege de lage effectiviteit van het aanleren van de Basstechniek. Er blijkt geen enkel voordeel van het toepassen van de Basstechniek ten opzichte van de basistechnieken van het tandenpoetsen. De Fonesmethode daarentegen presteert duidelijk beter in het reduceren van parodontitis en hygiënevaardigheden.” Een mogelijke verklaring is volgens de onderzoekers dat de Fonesmethode de bekendste poetstechniek is in Duitsland. Hierdoor was deze gemakkelijker te onthouden na slechts één training.

Het onderzoek “Improving oral hygiene skills by computer-based training: A randomized controlled comparison of the modified Bass and the Fones’ techniques” is online gepubliceerd in het tijdschrift PloS ONE. (bron: Dental Tribune International)