Column: Meesters in uitstel

Stel dat je met kiespijn aanspoelt op een onbewoond eiland omdat je vrachtvliegtuig met FedEx-pakketjes in zwaar weer is gecrasht. Wat doe je dan? Allereerst jezelf vervloeken dat je met die kiespijn bent blijven rondlopen uit vrees voor de behandeling. Maar dat helpt niet. Gelukkig zijn er ook wat vrachtpakketjes aan gedobberd. Een kunstschaats bijvoorbeeld. Daarmee kun je kokosnoten doormidden klieven. Of een kies ‘trekken’. Zet het scherpe ijzer van de schaats tegen de pijnlijke kies en geef met een steen een flinke tik tegen de andere kant van het ijzer. Probleem opgelost. Zo doet Tom Hanks dat als Chuck Noland in de film Cast Away (2001), al krijgen we de bloedende kies niet te zien.

Moraal van dit verhaal: uitstel is zelden goed, en bij kiespijn eigenlijk nooit. Ik ken ook zo iemand die in zijn studententijd dacht dat tandartsbezoek niet zo urgent was. In zijn nieuwe stad had hij ook nog geen tandarts gevonden, uh gezocht. Die kon hij pas vinden toen hij met een ontstoken wortel rondliep. Dat uitstel heeft nog steeds invloed op zijn huidige gebitssituatie. Hij ziet het nu als zijn grootste missie om zijn studerende kinderen tijdig naar de tandarts te krijgen. Met matig succes. ‘Ja pa, ik ben vorig jaar nog geweest en ik had niks.’

We zijn nu eenmaal meesters in uitstellen, zeker als het gaat om vervelende dingen. In de coronatijd hebben we massaal opgeruimd. Daar was heel wat achterstallig werk bij. Ook ik zit nu behoorlijk ruimer in mijn werkkamer. Alleen die drie lades en twee kasten laten nog even op zich wachten, want het is steeds te mooi weer. Opruimen kan ik alleen met regen. Een paar uur werk slechts, terwijl ik de gedachte dat het nog moet nu al maanden met me meetors. Hoe dom eigenlijk. Ook beroepsmatig kan het weleens even duren voordat ik eraan toekom om het artikel te schrijven dat nog ligt te wachten. Kennelijk is de deadline dan te ver weg. Ik hoop dat u in uw beroep als zorgverlener niet al te veel uitstelt wat nog gedaan moet worden.

En Chuck Noland? Die is na ruim vier jaar weer thuisgekomen, om daar tot de ontdekking te komen dat zijn vriendin inmiddels met de tandarts is getrouwd die hem met kiespijn had verwezen.

Reinier van de Vrie is freelance tandheelkundig journalist en tekstschrijver en vanaf 2020 hoofdredacteur van Dental Tribune Nederland. Contact: r.vandevrie@congrescommunicatie.com.

Labels: