Column Richard Mastwijk: De bureaucratie woekert voort

Net enigszins bijgekomen van de invoering van de Wet toetreding zorgaanbieders (Wtza), met de jaarverantwoording van de jaarcijfers, dient de volgende administratieve verzwaring zich alweer aan. Met ingang van dit jaar krijgt u te maken met de renseigneringsverplichting, de voormalige IB47. Deze oude regeling, de IB47, was bedoeld om eventuele bijverdiensten van in de regel in loondienst werkzame personen kenbaar te maken bij de Belastingdienst. Denkt u daarbij aan de leraar die ’s avonds nog bijles geeft of een journalist die een lezing verzorgt. Eigenlijk dus niet-ondernemers met een bijverdienste waarover nog geen loonbelasting is ingehouden.

Op zich is er niets op tegen om deze inkomsten onder de aandacht van de Belastingdienst te brengen natuurlijk. Door de invoering van de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) was het niet mogelijk om het burgerservicenummer (BSN) van de betreffende ’klusser’ te vermelden en werd deze melding gestaakt. Maar zoals gebruikelijk kruipt het bloed waar het niet gaan kan en werd een nieuwe regeling opgetuigd. Met als gevolg dat nu alle betalingen aan derden dienen te worden gerenseigneerd, ook die zijn betaald aan ondernemers, zoals de tandarts die als zzp’er werkzaam is en zijn of haar inkomsten als ondernemer aangeeft.

Om te voorkomen dat ook betalingen aan ondernemers moeten worden gerenseigneerd, geldt er een vrijstelling voor ondernemers die een factuur sturen voor hun werkzaamheden. Dan zult u denken: maar dat doet de tandarts-zzp’er toch? Ja, dat klopt, maar helaas zonder btw. Maar tandartsen zijn toch vrijgesteld van btw voor hun normale werkzaamheden als tandarts? Ja, dat klopt ook, maar bij een vrijstelling van btw is er dus geen btw op de factuur en in dat geval geldt geen vrijstelling van renseignering! U bent dus verplicht om van alle als zzp’er werkzame tandartsen en mondhygiënisten de in een jaar uitbetaalde bedragen te melden.

Het volgende praktische probleem is dat de uitbetaalde bedragen niet in alle gevallen zullen overeenkomen met de door de zzp’er aangegeven bedragen over dat jaar. Voor een ondernemer geldt niet als inkomen wat er in een jaar ontvangen is, maar wat op het jaar betrekking heeft: de werkzaamheden van januari tot en met december van een jaar dus. Bij controle van de gegevens zal al snel worden vastgesteld dat deze bedragen ook niet kunnen kloppen en dat het controleren hiervan geen zin heeft. Kortom: weer een administratieve lastenverzwaring zonder dat daarmee enig doel wordt gediend.

Overigens wordt de uitleg van de wettekst niet door iedereen op deze wijze geïnterpreteerd. Als dat een juiste constatering zou blijken te zijn, dan levert het verstrekken van die informatie, waarvoor in dat geval een wettelijke basis ontbreekt, een overtreding van de AVG op. Als we dan bedenken dat er al jaren wordt gepleit voor een verlichting van de administratieve lasten voor ondernemers, dan kunnen we stellen dat we de weg echt kwijt zijn!

Richard Mastwijk

van Helder

Labels: