Bij veel ondernemers komt de gedachte weleens naar boven om er de brui aan te geven en het ondernemerschap in te ruilen voor een gewone baan. Omdat het ondernemen niet bevalt? Nee, dat niet. Ondernemen is misschien wel het mooiste wat er is. Je hebt een idee om iets nieuws of iets anders te doen, maakt een plan van aanpak en gaat er dan met volledige overgave tegenaan. En als een plan dan slaagt, is daar het euforische gevoel dat het plan heeft gewerkt. Maar waarom dan toch die gedachte om ermee te stoppen?

In mijn vak, maar zeker ook in dat van u, worden wij overladen met complexe regelgeving. Met een omvang en complexiteit die ervoor zorgt dat de ondernemer soms meer bezig is om alle regelgeving te implementeren en na te leven, dan dat er nog tijd overblijft om echt te ondernemen. Het is niet raar dat dan misschien het gevoel ontstaat om aan al die regelgeving voorbij te gaan en die te laten voor wat die is. Maar of dat verstandig is? Nee natuurlijk! Je niet houden aan de regels komt de meeste burgers en zeker ondernemers op zeer forse boetes te staan en mogelijk de ontzegging om het vak nog uit te mogen oefenen. Op zich natuurlijk begrijpelijk, maar zou dat dan ook niet moeten gelden voor onze overheid? Gezien alle gebeurtenissen rondom de toeslagenaffaire krijg ik de indruk van niet. Los van de vermeende discriminatie die heeft plaatsgevonden, blijkt het overheidsapparaat gewoon ook niet te werken. Iedere minister en staatssecretaris kan zich beroepen op wat een onuitputtelijke bron lijkt van ogenschijnlijk legitieme excuses waarom de dingen niet goed zijn gelopen. Er was geen sprake van opzet of onwil, maar er was te weinig personeel of de automatisering was niet op orde. Zou dit nu alleen een probleem zijn bij de overheid of worden ondernemers zoals u en ik daar ook wel eens mee geconfronteerd? Wel degelijk. En wordt er dan ook rekening gehouden met onze omstandigheden, omdat daar niet altijd de mankracht of de financiën voor aanwezig zijn geweest? Helaas is dat niet het geval. Heeft u een foutje gemaakt met de aanvraag van bijvoorbeeld de NOW of de TOGS, ook al is deze regeling voor een iedere ondernemer nog nieuw, dan dreigen er sancties. Terwijl de verantwoordelijke minister zich kan verschuilen achter een te korte voorbereidingstijd. Op zich vind ik die argumentatie heel legitiem. Aan de andere kant zou ik er voor willen pleiten om de coulance die kennelijk geldt voor de overheid, ook wat meer op ons als ondernemer toe te passen. Een maat die voor iedereen geldt.

Richard Mastwijk

Consultant en partner bij van helder