Als jonge tandarts krijg ik meer dan eens de vraag of ik ook een eigen tandartsenpraktijk zou willen. Vroeger was mijn antwoord: niet per se. Nu is mijn antwoord ja, vroeg of laat.
Na m’n afstuderen als tandarts in mei 2018, heb ik ongeveer een jaar aan de stoel gewerkt. Eind zomer 2019 wilde ik meer focus leggen op DNTSTRY University, en besloot ik voor een ondernemerssabbatical te gaan die uiteindelijk 1,5 jaar zou duren.
In die tijd heb ik ontzettend veel geleerd. Vooral ook over mezelf. Want waar ik eerst twijfelde over het tandarts zijn, besefte ik eenmaal terug aan de stoel hoe gezegend ik ben (ook) tandarts te mogen zijn. En ben ik dankbaar voor alle kansen die de tandheelkunde me biedt.
Een van de redenen echter om er destijds voor te kiezen (tijdelijk) te stoppen als tandarts, was omdat ik het gevoel had dat ik niet op m’n plek zat. Inmiddels weet ik waar dat gevoel vandaan kwam.
Ik had die zomer van 2019 namelijk het idee dat ik niet het werk deed waarvoor ik eigenlijk echt bestemd was. Natuurlijk, als tandarts verricht je tastbaar, mooi en dankbaar werk en help je je medemens. Maar toch had ik het gevoel dat mijn bestemming meer was dan enkel tandarts zijn…
Als tandarts zie ik mezelf namelijk vooral als een voorbijganger. Tuurlijk, je hebt je eigen unieke kwaliteiten waardoor er geen enkele andere tandarts is als jij. Maar anderen kunnen het op hun manier ook goed doen, waardoor je uiteindelijk vervangbaar bent.
Een droom van mij is dan ook iets te creëren waarmee ik echt voor blijvende verandering kan zorgen. Iets wat voortleeft, ook al zou ik er niet meer zijn. Dat kan in de tandheelkunde zijn, maar ook daarbuiten.
Inmiddels heb ik geleerd de tandheelkunde te omarmen. Sinds ik vanaf het voorjaar van 2021 weer aan de stoel werk, heb ik mezelf en m’n visie op tandheelkunde doorontwikkeld. Inmiddels resulteert dat in de wens ooit een eigen tandartsen-opleidingspraktijk op te zetten, volgens mijn eigen visie en dromen.
Sommigen zullen me ambitieus noemen. Nu heb ik zeker een gezonde ambitie, maar niet ten koste van alles. Give a weak man consistent sex, good food, cheap entertainment and he’ll throw his ambitions right out the window…
Het gevaar van ambitie is echter dat je teveel focust op je dromen en doelen, waardoor je vergeet te genieten van de reis zelf. Terwijl juist vaak de bestemming, de reis zelf is. Ik vind het dan ook belangrijker te leven naar je potentie, dan je ambities waar te maken. Intrinsiek versus extrinsiek, lange termijn versus korte termijn.
Stel jezelf eens de vraag wat voor advies de 90-jarige versie van jezelf jou nu zou meegeven. Want het minste wat je kan doen op deze aarde, is ernaar te streven elke dag opnieuw, de beste versie van jezelf te zijn. Om in het leven je volledige potentie te benutten. En ja, daar kan voor sommigen onder ons ook een eigen praktijk onder vallen.
Stephan Tjiook is ondernemer, tandarts & coach. Via DNTSTRY University verbindt hij gelijkgestemde collega’s middels maandelijkse masterclasses om jezelf te blijven ontwikkelen als tandarts én mens. Meer informatie: dntstryuniversity.com.
Column Stephan Tjiook: Sterspeler
Begin dit jaar kreeg ik een telefoontje van hoofdredacteur Reinier van de Vrie. De inhoud van het gesprek? Mooi verwoord: of ik kans zag m’n columns ...
Column Stephan Tjiook: Verbinding
Tegenwoordig heb ik zelden m’n portemonnee bij me. Immers, met m’n smartphone betaal ik nog veel gemakkelijker contactloos. En in m’n smartphonehoesje...
Column Stephan Tjiook: Gevoel
‘Volg je gevoel of intuïtie’, hoor je regelmatig. En terecht ook. Soms valt iets niet in woorden uit te leggen, dan wel te rationaliseren. Maar als het...
Column Stephan Tjiook: Omdenken
Wat een bizar jaar. Vraag de huidige generatie aan het eind van hun leven welk jaar ze zich het meest herinneren en grote kans dat 2020 wordt genoemd.
Column Stephan Tjiook: Hans & Grietje
Afgelopen maand was ik op aanraden van een assistente bij pannenkoekenhuis Hans & Grietje in Zeewolde. Geen doorsnee pannenkoekenhuis, maar een wondere ...
Column Stephan Tijook: Dalai Lama
Begin oktober was ik twee weken lang ziek. Iets wat al lange tijd niet gebeurd was, en dus voor mij een behoorlijk unicum. Maar met de wijsheid van nu was ...
Column Stephan Tjiook: 30 jaren lang
Afgelopen april ben ik 30 jaar oud geworden. Iets waarvan je weet dat het gaat gebeuren, maar als het eenmaal zover is, voelt het toch gek. Of beter gezegd ...
Column Stephan Tjiook: Je ideale dag
Wat zijn jouw dromen en doelen voor dit jaar? Welke doelen top 3 wil jij aan het einde van dit jaar bereikt hebben? Hebben we het over materiële doelen, ...