Column Stephan Tjiook: Schat

Alweer ben ik op avontuur. Waarbij ik ditmaal op een via Airbnb gevonden zeilboot verblijf voor m’n waarneming op Urk. Douchen kan niet aan boord, maar gebeurt in het warme en comfortabele sanitairgebouw. Net alsof ik op een soort van schoolreisje of minivakantie ben.

Morgen moet er echter gewoon weer worden gewerkt. Deze keer bij Cool Dental Clinic, gevestigd in een imposante villa van een voormalig visserman. En regelmatig wordt mij gevraagd of ik het niet lastig vind om steeds op andere plekken te werken, met andere materialen en ander personeel.

‘’Niet als je tweede naam flexibiliteit is,’’ zeg ik nog weleens grappenderwijs. Soms staat de wind je niet in de zeilen, en moet je roeien met de riemen die je hebt. Daarnaast is creativiteit - voor mij het steeds weer vinden van oplossingen voor problemen, en het creëren van een stuk kunst - van belang. Als tandarts neem je ontelbaar veel (kleine) beslissingen op een dag. En daar kan altijd wel een mindere tussen zitten.

Als tandartsen zijn we met behoorlijk perfectionistisch werk bezig. We worden geacht kwaliteit te leveren, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Soms zorgen de omstandigheden ervoor dat het resultaat van je werk net wat minder is dan je eigenlijk zou willen. Dat kan aan je gaan knagen.

Of je daar dan erg mee moet zitten? Ikzelf baal er toch behoorlijk van wanneer de contour of het contactpunt van m’n vulling een keer suboptimaal is. Is het echter realistisch om iedere keer 100% topkwaliteit te leveren? Wat mij betreft niet, zolang je maar eerlijk en transparant bent naar de patiënt.

Het is een nobel streven steeds zo goed mogelijk werk te willen leveren. Een ander behandelen, zoals je zelf ook behandeld zou willen worden. Tandheelkunde naar eer en geweten, zoals we ook de Eed van Hippocrates hebben afgelegd. En dat begint mijn inziens bij de bejegening naar je team, de patiënt en je indicaties.

Het zou echter onhandig zijn jezelf uit het veld te laten slaan door imperfect werk. We zijn tenslotte geen machines, maar mensen. En wat mij betreft gelukkig maar, want anders zou het leven wel heel erg saai en voorspelbaar worden.

Soms mogen we best wat milder voor onszelf zijn, want we werken de gehele dag geconcentreerd op de vierkante millimeter. Dan kan het soms zijn dat er een keer een (schoonheid)foutje tussen sluipt. Tegelijkertijd mogen we best wat strenger zijn voor onze omgeving. Want wie herkent het, dat je nog weleens geneigd bent iets te doen in het belang van een ander, ten koste van jezelf?

Jij bent de schat op deze wereld. Wees zuinig op en lief voor jezelf. Daar zal niet alleen jijzelf, maar uiteindelijk ook anderen het meeste profijt van hebben.

Stephan Tjiook is tandarts, coach & founder van DNTSTRY University: de social learning community voor young professionals. Meer informatie: dntstryuniversity.com.

Labels: