Mijn eerste column van 2023 typ ik aan boord van zeilboot ‘Sylt’ in de haven van Urk. Ik zit in de slaapkajuit op bed met m’n laptop op schoot, terwijl m’n slaapkussen m’n rug tegen de bootwand ondersteunt. De warmte van de elektrische kachel is voelbaar, terwijl het water op rustig tempo tegen de romp klotst. Voor de rest is het vooral de stilte en het zijn, waarvan ik geniet.
Alweer ben ik op avontuur. Waarbij ik ditmaal op een via Airbnb gevonden zeilboot verblijf voor m’n waarneming op Urk. Douchen kan niet aan boord, maar gebeurt in het warme en comfortabele sanitairgebouw. Net alsof ik op een soort van schoolreisje of minivakantie ben.
Morgen moet er echter gewoon weer worden gewerkt. Deze keer bij Cool Dental Clinic, gevestigd in een imposante villa van een voormalig visserman. En regelmatig wordt mij gevraagd of ik het niet lastig vind om steeds op andere plekken te werken, met andere materialen en ander personeel.
‘’Niet als je tweede naam flexibiliteit is,’’ zeg ik nog weleens grappenderwijs. Soms staat de wind je niet in de zeilen, en moet je roeien met de riemen die je hebt. Daarnaast is creativiteit - voor mij het steeds weer vinden van oplossingen voor problemen, en het creëren van een stuk kunst - van belang. Als tandarts neem je ontelbaar veel (kleine) beslissingen op een dag. En daar kan altijd wel een mindere tussen zitten.
Als tandartsen zijn we met behoorlijk perfectionistisch werk bezig. We worden geacht kwaliteit te leveren, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Soms zorgen de omstandigheden ervoor dat het resultaat van je werk net wat minder is dan je eigenlijk zou willen. Dat kan aan je gaan knagen.
Of je daar dan erg mee moet zitten? Ikzelf baal er toch behoorlijk van wanneer de contour of het contactpunt van m’n vulling een keer suboptimaal is. Is het echter realistisch om iedere keer 100% topkwaliteit te leveren? Wat mij betreft niet, zolang je maar eerlijk en transparant bent naar de patiënt.
Het is een nobel streven steeds zo goed mogelijk werk te willen leveren. Een ander behandelen, zoals je zelf ook behandeld zou willen worden. Tandheelkunde naar eer en geweten, zoals we ook de Eed van Hippocrates hebben afgelegd. En dat begint mijn inziens bij de bejegening naar je team, de patiënt en je indicaties.
Het zou echter onhandig zijn jezelf uit het veld te laten slaan door imperfect werk. We zijn tenslotte geen machines, maar mensen. En wat mij betreft gelukkig maar, want anders zou het leven wel heel erg saai en voorspelbaar worden.
Soms mogen we best wat milder voor onszelf zijn, want we werken de gehele dag geconcentreerd op de vierkante millimeter. Dan kan het soms zijn dat er een keer een (schoonheid)foutje tussen sluipt. Tegelijkertijd mogen we best wat strenger zijn voor onze omgeving. Want wie herkent het, dat je nog weleens geneigd bent iets te doen in het belang van een ander, ten koste van jezelf?
Jij bent de schat op deze wereld. Wees zuinig op en lief voor jezelf. Daar zal niet alleen jijzelf, maar uiteindelijk ook anderen het meeste profijt van hebben.
Stephan Tjiook is tandarts, coach & founder van DNTSTRY University: de social learning community voor young professionals. Meer informatie: dntstryuniversity.com.
Column Stephan Tjiook: Verbinding
Tegenwoordig heb ik zelden m’n portemonnee bij me. Immers, met m’n smartphone betaal ik nog veel gemakkelijker contactloos. En in m’n smartphonehoesje...
Column Stephan Tjiook: Gevoel
‘Volg je gevoel of intuïtie’, hoor je regelmatig. En terecht ook. Soms valt iets niet in woorden uit te leggen, dan wel te rationaliseren. Maar als het...
Column Stephan Tjiook: Sterspeler
Begin dit jaar kreeg ik een telefoontje van hoofdredacteur Reinier van de Vrie. De inhoud van het gesprek? Mooi verwoord: of ik kans zag m’n columns ...
Column Stephan Tjiook: Omdenken
Wat een bizar jaar. Vraag de huidige generatie aan het eind van hun leven welk jaar ze zich het meest herinneren en grote kans dat 2020 wordt genoemd.
Column Stephan Tjiook: Hans & Grietje
Afgelopen maand was ik op aanraden van een assistente bij pannenkoekenhuis Hans & Grietje in Zeewolde. Geen doorsnee pannenkoekenhuis, maar een wondere ...
Column Stephan Tijook: Dalai Lama
Begin oktober was ik twee weken lang ziek. Iets wat al lange tijd niet gebeurd was, en dus voor mij een behoorlijk unicum. Maar met de wijsheid van nu was ...
Column Stephan Tjiook: 30 jaren lang
Afgelopen april ben ik 30 jaar oud geworden. Iets waarvan je weet dat het gaat gebeuren, maar als het eenmaal zover is, voelt het toch gek. Of beter gezegd ...
Column Stephan Tjiook: Je ideale dag
Wat zijn jouw dromen en doelen voor dit jaar? Welke doelen top 3 wil jij aan het einde van dit jaar bereikt hebben? Hebben we het over materiële doelen, ...