DT News - Netherlands - Corrosie mogelijk door titaniumimplantaten

Search Dental Tribune

Corrosie mogelijk door titaniumimplantaten

Titanium is in 1791 ontdekt in Engeland. Tegenwoordig komt het vooral voor in Australië, Noord-Amerika, Maleisië, Rusland en Scandinavië. (foto: DTI/foto eigendom van concept w en Sergey Shcherbakoff/Shutterstock).
Laura van Dee

Laura van Dee

di. 18 september 2012

Bewaar

BIRMINGHAM – Medische titaniumimplantaten die worden gebruikt bij botverankerde dentale prothesen en hoorinstrumenten zijn mogelijk minder krachtig dan gedacht. Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit van Birmingham. In sommige situaties kunnen zich microscopisch kleine deeltjes van titanium in het omringende weefsel bevinden. Deze titaniumdeeltjes kunnen een negatieve uitwerking op instrumenten hebben en zelfs ontstekingen veroorzaken.  

Elk jaar wordt meer dan duizend ton aan titanium, verwerkt in biomedische apparatuur, bij mensen geïmplanteerd. Metalen prothesen, fixatie- en verankeringstoestellen worden op grote schaal gebruikt voor dentale, orthopedische en craniofaciale rehabilitatie en hun effecten na het implanteren worden beschouwd als voorspelbaar.

Dr. Owen Addison en zijn team onderzochten weefsel van patiënten die bij het universiteitsziekenhuis van Birmingham een operatie hadden ondergaan voor botverankerde hoortoestellen. Het zachte weefsel rond de implantaten werd onderzocht met micro-focus synchrotone röntgenspectroscopie.

“De resultaten laten een verspreidde en heterogene distributie zien van titanium in ontstoken weefsel rond falende huidpenetrerende titaniumimplantaten,” stellen de auteurs. “Het dragen en implantaatafval zijn daar waarschijnlijk niet de hoofdoorzaak van. We vermoeden dat het titanium in het weefsel het resultaat is van microbewegingen en lokale corrosie in de oppervlaktegroeven.”

De ontwikkeling van peri-implantitis kan leiden tot voortijdig verlies van het tandheelkundig apparaat of de noodzaak tot een hersteloperatie. Dat zijn scenario’s die “van invloed zijn op het geluk van de patiënt en economisch gezien op de zorgverlener,” concluderen de onderzoekers.

“De resultaten benadrukken het belang van het doorgronden van de fysieke en chemische mechanismen die leiden tot de verspreiding van titaniumsoorten rond implantaten en hun potentie om ontstekingen te verergeren. Soortgelijke processen kunnen bijdragen tot het falen van andere metalen implantaten waarbij macroscopische slijtage geen risicofactor is,” aldus Addison.

“Titanium is nog steeds het meest geschikte materiaal om in bot te plaatsen. Toch laten deze interessante uitkomsten zien dat er verbeteringen in de materialen mogelijk zijn. Ons onderzoek richt zich nu op de biologische consequenties van de resultaten en op begrip van hoe het implantaatafval wordt gevormd. Mensen met titaniumimplantaten hoeven in geen geval bang te zijn.”

Het onderzoek “Do ‘passive’ medical titanium surfaces deteriorate in service in the absence of wear” is online gepubliceerd in het Journal of the Royal Society Interface. (bron: www.dental-tribune.com)
 

To post a reply please login or register
advertisement
advertisement