Europees Parlement verbiedt amalgaamvullingen

Het gebruik van tandheelkundig amalgaam, dat ongeveer 50 procent kwik bevat, draagt sterk bij aan de kwikvervuiling en vormt een gevaar voor het milieu. Vanwege de toenemende zorgen over de gezondheidseffecten van dit materiaal werden eerder al strenge voorschriften afgekondigd om het gebruik van amalgaam af te bouwen en om een veilige verwijdering te garanderen in tandartspraktijken, in lijn met het Verdrag van Minamata inzake kwik, dat in 2017 in werking is getreden. In de EU is het gebruik van dit materiaal sinds 1 juli 2018 verboden bij de behandeling van zwangere vrouwen, vrouwen die borstvoeding geven en kinderen onder de 15 jaar. Tandartsen op de Filipijnen mogen al sinds vorig jaar geen amalgaam meer gebruiken als restauratiemateriaal.

Zorgen in Britse tandartspraktijken

Het verbod op het gebruik van amalgaamvullingen heeft naar verwachting een grote invloed op de tandheelkundige diensten in het Verenigd Koninkrijk, die al jaren kampen met een personeelstekort. Volgens de British Dental Association (BDA) is amalgaam het materiaal dat door de National Health Service (NHS) het meest wordt gebruikt voor permanente vullingen. Vullingen maken ongeveer een kwart uit van alle behandelingen die de NHS in het Verenigd Koninkrijk uitvoert en amalgaam wordt gebruikt bij ongeveer een derde van alle procedures. Vanwege dit wijdverbreide gebruik wordt verwacht dat het EU-verbod op amalgaam voor problemen zal zorgen in de Britse toeleveringsketen. Omdat de bevolking van Noord-Ierland verhoudingsgewijs de meest gevulde tanden heeft, zal deze regio het meest getroffen worden.

De BDA ondersteunt de vermindering van het gebruik van amalgaam, maar noemt de snelle uitfasering van dit materiaal in tandartspraktijken onuitvoerbaar en ongerechtvaardigd. De organisatie stelt: "Tandheelkundig amalgaam wordt al 150 jaar gebruikt en de geschiktheid ervan als restauratiemateriaal is uitgebreid bestudeerd. De veiligheid en de duurzaamheid van amalgaamvullingen zijn duidelijk aangetoond en amalgaam is nog altijd het meest geschikte materiaal voor een scala aan klinische situaties."

Er bestaan weliswaar alternatieven, maar deze zijn aanzienlijk duurder en het kost meer tijd om ze aan te brengen. Dr. Eddie Crouch, voorzitter van de BDA, stelt in een persbericht: "Indien alternatieve materialen niet met amalgaam kunnen concurreren, zal dit nieuwe kosten en onzekerheden met zich meebrengen voor tandheelkundige praktijken die al aan de rand van de afgrond staan." Volgens Crouch betekent het verbod op amalgaam het verlies van een belangrijk wapen in de strijd tegen tandbederf en hij waarschuwt dat dit "het laatste strootje zou kunnen zijn dat de rug van de NHS-tandheelkunde breekt".

Amalgaamvrije restauratiematerialen

Alternatieven voor amalgaam zijn onder andere hybride materialen en glasionomeercementen met een hoge viscositeit. Elk alternatief heeft voor- en nadelen en de keuze voor een van deze materialen is afhankelijk van de specifieke behoeften van de patiënt, waaronder esthetische overwegingen, duurzaamheidseisen en financiële beperkingen.

Prof. Falk Schwendicke vat dit samen in een recent artikel: "Er is niet één materiaal dat voldoet aan alle vereisten voor een vervanging van amalgaam. In plaats daarvan is een reeks materialen met verschillende eigenschappen beschikbaar, en tandartsen zullen geïnformeerde keuzes moeten maken over welk materiaal het best past bij welke indicatie."

"Het tijdperk van tandheelkundig amalgaam komt langzaam tot een einde," concludeert hij. Doorbraken in de tandheelkundige technologie leiden mogelijk tot nieuwe, geavanceerdere materialen voor tandrestauraties in de toekomst.

 

Labels: