- Oostenrijk / Österreich
- Bosnië en Herzegovina / Босна и Херцеговина
- Bulgarije / България
- Kroatië / Hrvatska
- Tsjechië & Slowakije / Česká republika & Slovensko
- Frankrijk / France
- Duitsland / Deutschland
- Griekenland / ΕΛΛΑΔΑ
- Italië / Italia
- Nederland / Nederland
- Noords / Nordic
- Polen / Polska
- Portugal / Portugal
- Roemenië & Moldavië / România & Moldova
- Slovenië / Slovenija
- Servië & Montenegro / Србија и Црна Гора
- Spanje / España
- Zwitserland / Schweiz
- Turkije / Türkiye
- Verenigd Koninkrijk & Ierland / UK & Ireland
PITTSBURGH, VS – Tandglazuur staat bekend als het hardste materiaal in het menselijk lichaam. Onlangs brachten onderzoekers van de universiteiten van Pittsburgh en Michigan het vormingsproces van tandglazuur in kaart. De wetenschappers denken dat hun ontdekkingen nuttig kunnen zijn bij de ontwikkeling van nieuwe medische en tandheelkundige technieken.
Met een cryo-electronenmicroscoop ontdekten de onderzoekers dat amelogenin, het regulerende extracellulaire matrixeiwit dat 20 tot 30% van het vroege glazuur vormt, in staat is zichzelf stapsgewijs vorm te geven in hogere clusters. Vervolgens stabiliseren deze clusters, schikken ze calciumfosfaatkristallen in parallelle reeksen en smelten deze uiteindelijk samen. Het resultaat is een samenstelling van naaldvormige mineraaldeeltjes die doet denken aan een complexe keramische microstof, melden de onderzoekers. Zij wijzen erop dat aanvullend onderzoek nodig is om aan te tonen hoe het proces precies verloopt, maar dat de vroege bevindingen veel aanknopingspunten bieden.
Met de nieuwe inzichten in glazuurformatie wordt het in de toekomst wellicht mogelijk om moleculen op een manier te rangschikken die laboratoria in staat stelt nieuwe biomedische materialen voor bijvoorbeeld de restauratieve tandheelkunde te produceren. De speciale afmetingen van andere macromoleculen, zoals biopolymeren, worden nu al gebruikt in andere sectoren, voor bijvoorbeeld biologisch afbreekbare verpakkingen en bouwmaterialen.
De door de onderzoekers gebruikte cryo-electronenmicroscoop biedt de laatste jaren veel nieuwe inzichten in uiteenlopende onderzoeksgebieden. Om moleculaire structuren op nanoniveau te kunnen bestuderen, is het voor de cryo-electronenmicroscopie noodzakelijk een natuurgetrouwe preparatie van deze structuren te hanteren. Dit lukt via het vitrificatie-proces, waarbij het monster extreem snel (tien miljoen graden per seconde) wordt ingevroren naar –175°C, zodat de oplossing of suspensie waarin de moleculen zich bevinden, verglaast (glashelder wordt zonder ijskristalvorming).
De microscopen zijn echter zeer kostbaar: voor de cryo-electronenmicroscoop die de Amerikaanse onderzoekers gebruikten, werd twee jaar geleden door de faculteit der Wiskunde en Natuurwetenschappen van de Universiteit Leiden, het LUMC en onderzoeksfinancier NWO bijna anderhalf miljoen euro betaald. (bron: Dental Tribune USA)
ma. 22 april 2024
4:00 (CET) Amsterdam
Precision in practice: Elevating clinical communication
di. 23 april 2024
7:00 (CET) Amsterdam
Growing your dental practice or DSO with better financial operations
wo. 24 april 2024
2:00 (CET) Amsterdam
YITI Lounge: Navigating modern implant dentistry—from prosthetic planning to digital verification, are we there yet?
wo. 24 april 2024
7:00 (CET) Amsterdam
Advanced techniques in peri-implant tissue augmentation and maintenance
vr. 26 april 2024
6:00 (CET) Amsterdam
How you can access data-driven decision making
ma. 29 april 2024
6:30 (CET) Amsterdam
Root caries: The challenge in today’s cariology
di. 30 april 2024
7:00 (CET) Amsterdam
To post a reply please login or register