DT News - Netherlands - Tandheelkunde Radboudumc viert 60-jarig bestaan met congres

Search Dental Tribune

Tandheelkunde Radboudumc viert 60-jarig bestaan met congres

Foto: Jessie van Breugel
Hedwig Fossen

Hedwig Fossen

di. 7 juni 2022

Bewaar

NIJMEGEN – Afgelopen 20 mei vierde de opleiding Tandheelkunde in Nijmegen haar 12e lustrum met een congres in de Stadsschouwburg. Op het programma stonden lezingen over onder andere gerodontologie, MKA en Artifical Intelligence. Dental Tribune was aanwezig en doet verslag van de lezing van afdelingshoofd en hoogleraar parodontologie Hugo de Bruyn en hoogleraar gerodontologie Anita Visser, getiteld ‘Gerodontologie en implantologie: een gifbeker of een cocktail?’

Passen gerodontologie en implantologie bij elkaar of juist niet? Dat was de belangrijkste vraag die De Bruyn en Visser gedurende hun spreektijd wilden beantwoorden. Ouderen hebben vaak ontzettend veel restauratief werk in de mond en soms in een eerdere fase van het leven implantaten gekregen. Niet al die voorzieningen hebben het eeuwige leven en met het ouder worden neemt daarom de kans op complicaties zoals bijvoorbeeld slijtage en breuk toe. Daarnaast is er een sterk verhoogd risico op peri-implantaire problemen door een gebrek aan adequate zelfzorg en goede professionele nazorg. Bij het ouder worden treden vaak gezondheidsproblemen en zorgafhankelijkheid op, waardoor goede zelfzorg en tandartsbezoek vaak niet meer vanzelfsprekend zijn.

De gerodontologie is een belangrijk te ontwikkelen vakgebied binnen de Tandheelkunde. Het aantal ouderen neemt toe en we zien steeds meer ouderen in de praktijk. Visser vertelt over het verschil met zo’n 80 jaar geleden, toen tandeloosheid heel normaal was. “We krijgen een populatie ouderen die in veel gevallen beschikt over eigen elementen en/of implantaten door de enorme ontwikkelingen in de tandheelkunde in de afgelopen vijf decennia.” Het vak is inmiddels opgenomen in de curricula van de drie tandheelkundeopleidingen in Nederland, waarbij er goed wordt samengewerkt.

Visser en De Bruyn presenteerden aansprekende casussen. De Bruyn liet een casus zien van een 56-jarige vrouw met een paar missende elementen en verregaande botafbraak. “Wat we nu bij deze patiënt zien, hopen we over twintig jaar niet meer in deze mate te zien,” vertelt hij. Dankzij de goede parodontale zorg lukt het de parodontitis te stabiliseren en het gebit overeind te houden, maar het is de vraag wat er met deze patiënt gebeurt op 80-jarige leeftijd. Kan zij haar goede zelfzorg hoog houden? Kan zij nog naar de praktijk komen? Gaan we het gebit dan in rap tempo verliezen en kunnen we dan nog implantaten plaatsen?

Een van de belangrijkste boodschappen van deze lezing? Dat oudere patiënten met implantaten goede nazorg nodig hebben. Visser: “Houd die mensen in de gaten en laat ze niet los!” Goede nazorg en mondzorg kunnen het risico op botverlies en andere problemen op latere leeftijd verminderen. Vooral wanneer ouderen zorgafhankelijk worden en voor de mondzorg afhankelijk worden van derden, vormt dat een probleem. Uit onderzoek blijkt dat ouderen in zorginstellingen slechts één tot twee maal per week poetsen. “Ik schrik hiervan,” merkt de Bruyn op, “want heel veel dingen worden twee maal per dag gepoetst op die leeftijd en die hebben ze meestal niet meer nodig,”.

Het líjkt slecht samen te gaan, gerodontologie en implantologie, zeker als er uitgebreide constructies zijn geplaatst die slecht reinigbaar en/of niet verschroefbaar zijn, waardoor nazorg complex wordt en de kans op complicaties toeneemt. Maar we mogen niet vergeten dat veel ouderen ook veel voordeel hebben van implantaten en dat maakt dat deze twee juist wel te verenigen zijn tot een mooie cocktail. Op voorwaarde dat we het simpel houden. Dat wil zeggen dat we betrouwbare materialen moeten gebruiken waar ook nog onderdelen voor te krijgen zijn over tientallen jaren, die verschroefbaar zijn zodat ze te repareren zijn en die goed schoon te houden zijn door derden. Tot slot pleiten Visser en De Bruyn voor huisbezoek door tandartsen wanneer de gang naar de tandarts niet meer mogelijk is.

Na de lezing van Visser en De Bruyn was er een lezing van mka-chirurg Tong Xi, waarbij een belangrijke boodschap was dat mka-chirurgen straks niet meer in het ziekenhuis maar in het Tandheelkundegebouw in het Radboudumc worden gehuisvest. Dat zorgt voor meer interdisciplinaire samenwerking. Andere lezingen gingen over doelmatige en gepersonaliseerde mondzorg door dr. Mark Laske en drs. Laurens Tinsel, over Artificial Intelligence door dr. Joerd van der Meer en prof. dr. Bas Loomans en over moeilijk te diagnosticeren pijnklachten door drs. Aukje Bouwman en dr. James Huddleston Slater jr.. Tussendoor was er ruimte voor een ‘fake speech’: meneer Eduard Benoit Ruitvis had een ludieke lezing voorbereid over onder andere klimaat en politiek waarbij de lach van de zaal gedurende de lezing in intensiteit toenam. Zijn naam bleek niet zijn echte naam, maar een anagram voor ‘Radboud Universiteit’. Knap gevonden en een leuke onderbreking van een heel mooi en succesvol reünistencongres.

To post a reply please login or register
advertisement
advertisement