DT News - Netherlands - Tandheelkundestudenten in Australië hebben te weinig onderwijs over dove patiënten

Search Dental Tribune

Tandheelkundestudenten in Australië hebben te weinig onderwijs over dove patiënten

Anisha Hall Hoppe, DT International

Anisha Hall Hoppe, DT International

di. 19 september 2023

Bewaar

NEDLANDS, Australië – Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) lijdt bijna 20 procent van de wereldbevolking aan een vorm van gehoorverlies. Aangezien een op de zes mensen in Australië in bepaalde mate aan gehoorverlies lijdt, onderzochten Australische onderzoekers in hoeverre studenten tandheelkunde in Australië zich klaar voelden om contact te leggen met en zorg te bieden aan dove patiënten. Hun bevindingen laten een duidelijk gebrek aan scholing zien, dat mogelijk invloed heeft op de tandheelkundige zorg aan dove patiënten.

De auteurs constateren verschillen in de voorlichting die doven krijgen over mondhygiëne. Dat komt door een gebrek aan op doven gerichte informatie en door te weinig training over dovencultuur aan tandartsen. De auteurs stellen dat systemische problemen beter waar te nemen en aan te pakken zijn door dove personen te zien als onderdeel van een culturele gemeenschap in plaats van als een gehandicapte groep, net zoals bij andere minderheidsgroepen. De onderzoekers wijzen ook op een studie die benadrukt dat onderwijs vanuit een cultureel perspectief de patiëntenzorg kan verbeteren. Hiermee kunnen bijvoorbeeld medisch-juridische kwesties over consent, fouten in de diagnose en fouten in het voorschrijven van medicatie worden aanpakt.

In de huidige studie ondervroegen de wetenschappers meer dan 250 studenten tandheelkunde, mondhygiëne en mondverzorging van dertien Australische onderwijsinstellingen. De studenten werden ondervraagd over hun ervaringen met dove of slechthorende personen en over hun deelname aan een cursus Australische gebarentaal (Auslan). 55,7 procent van de respondenten gaf aan eerder in aanraking te zijn geweest met slechthorende of dove personen. 64,9 procent zei op de hoogte te zijn van het bestaan van de dovencultuur en 90,8 procent had nooit deelgenomen aan een cursus Auslan. Interessant is dat degenen die een cursus Auslan hadden gevolgd aangaven meer vertrouwen te hebben in de communicatie met patiënten over noodzakelijke gedragsveranderingen en in de communicatie met uitdagende patiënten. Zij hadden ook meer kennis over de dovencultuur.

Een open vraag voor de studenten was wat volgens hen mogelijke uitdagingen zijn voor dove patiënten tijdens een tandartsbezoek. Een van de meest voorkomende antwoorden was het onvermogen om tandheelkundige problemen, zoals pijn, te delen. Verder noemden de studenten misverstanden, uitdagingen doordat je als tandarts niet de nodige behandeling kunnen uitleggen, een gebrek aan gekwalificeerde tolken en het niet kunnen verkrijgen van informed consent. Tot slot werd gemeld dat het dragen van een masker en de positie van de behandelstoel lastig zouden kunnen zijn voor dove patiënten, omdat visuele prikkels dan lastiger waar te nemen zijn.

Voor de oplossingen van deze problemen wezen de respondenten impliciet naar de dove patiënt en de dovengemeenschap, de tandarts en de tandheelkundige gemeenschap of de tolk en de tolkenorganisatie. Degenen die ervaring hadden met Auslan legden de verantwoordelijkheid voor een oplossing eerder bij de tandarts dan degenen zonder ervaring met Auslan, die de verantwoordelijkheid eerder bij de dove patiënt legden.

Om een goede zorgstandaard voor dove en slechthorende patiënten te bereiken, benadrukken de onderzoekers dat zorgverleners rekening moeten houden met culturele verschillen en eventuele belemmeringen om mensen met een handicap goede dienstverlening te kunnen bieden. De auteurs raadden ook aan om praktijken te ontwikkelen die de behandeling van doven vereenvoudigen. Daarnaast stelden ze voor om Auslan-trainingen en trainingen in cultureel bewustzijn van doven aan te bieden, te zorgen voor betere voorlichting over mondgezondheid op scholen met dove leerlingen, op maat gemaakte hulpmiddelen voor de dovengemeenschap te ontwerpen en cursussen professionele ontwikkeling voor tolken aan te bieden.

Als onderbouwing voor hun aanbevelingen citeert het team een succesverhaal over het opnemen van gebarentaal in het curriculum van een opleiding tandheelkunde. De onderzoekers raden aan een dovenbewustzijnstraining door getrainde dovenbegeleiders te implementeren, bestaande uit praktische en sociale training over effectieve communicatie met dove personen. Dit waar mogelijk in combinatie met cursussen Auslan. Eenvoudige oplossingen om mee te starten zijn bewustwording van het personeel over dove patiënten, het bepalen van de communicatievoorkeuren van patiënten en het aanbieden van contactpersonen en basiskennis over Auslan.

De studie, getiteld “Dental and oral health students’ preparedness for the management of deaf patients: A cross-sectional survey” werd op 7 maart 2023 online gepubliceerd in het Journal of Dental Sciences, vooruitlopend op opname in een nummer.

Labels:
To post a reply please login or register
advertisement
advertisement