DT News - Netherlands - “Vrouwen voelen zich minder vaak de handyman”

Search Dental Tribune

“Vrouwen voelen zich minder vaak de handyman”

(foto: Canva/Hedgehog94)
Myrthe de Boer

Myrthe de Boer

wo. 30 juni 2021

Bewaar

Vrouwen zijn in opmars in de mondzorg. Echter, binnen bepaalde differentiaties, waaronder implantologie, zijn vrouwen nog sterk ondervertegenwoordigd. Dental Tribune sprak hierover met prof. dr. Anita Visser, hoogleraar gerodontologie bij het UMCG en daarnaast gedifferentieerd in maxillofaciale prothetiek. “In mijn differentiaties ben ik veel vrouwen tegengekomen en zie ik er steeds meer.”

Het is nog geen 160 jaar geleden dat de eerste vrouw, de Amerikaanse Lucy Hobbs Taylor, haar tandartsdiploma haalde. Inmiddels zijn zeven van de tien studenten Tandheelkunde vrouw. In de actieve beroepsgroep vormen vrouwen nog de minderheid, met 45%, maar ook dit is binnenkort verleden tijd. Naar verwachting zullen de verhoudingen over een jaar of tien gelijk liggen.

Op het gebied van differentiaties lijkt de feminisering echter achter te lopen. Van de gedifferentieerde tandartsen is ongeveer een derde vrouw. Cijfers van de KNMT tonen aan dat slechts 8,5% van de implantologen vrouw is. Daarnaast is er ook een laag percentage vrouwelijke restauratief tandartsen (18,8%), parodontologen (25,6%), gerodontologen (36,4%) en gnathologen (38,1%). Ook zijn er weinig vrouwen die academische functies bekleden.

Kinderwens
“Vrouwen zijn minder vaak geïnteresseerd in de echte technische kant van het vak dan mannen. Ze voelen zich minder vaak de 'handyman' zeg maar,” geeft UMCG-hoogleraar Anita Visser als verklaring. “Voor vakken als implantologie en restauratieve tandheelkunde moet je extra scholing volgen, vaak je grenzen verleggen en feelinghebben met techniek. Vrouwen ambiëren deze uitdagingen minder.” De literatuur toont aan dat mannen meer waarde hechten aan carrièremogelijkheden binnen het vakgebied en liever complexe restauratieve behandelingen uitvoeren dan vrouwen (Geibel en Mayer, 2016).

Vrouwen en mannen verschillen ook wat betreft de voorkeur voor de omvang van de werkweek. Vrouwen hechten meer waarde aan mogelijkheden voor deelwerktijden en om te werken conform kantoortijden dan mannen. Hierin is de zorg voor kinderen vooral de bepalende factor (Wagenvoorts en Lagro-Janssen, 2010).

Doorstuderen conflicteert vaak met gezinszaken. Visser: “Om specialist of gedifferentieerd tandarts te worden, moet je een lange opleiding volgen. Hierdoor ben je vaak pas na je dertigste klaar. Vrouwen die een kinderwens hebben, moeten ofwel tijdens de opleiding of op latere leeftijd kinderen krijgen, wat vaak een struikelblok vormt. Ook is het als specialist moeilijk om parttime te werken.” Visser kent echter ook verschillende vrouwelijke collega’s die wel prima in staat zijn moederschap en opleiding te combineren. “Waar een wil is, is een weg.”

Evenwicht
Van de pedontologen, tandartsen-gehandicaptenzorg, tandartsen-angstbegeleiding en tandartsen voor orthodontie wordt de meerderheid wél gevormd door vrouwen. Volgens Visser is een gelijke man-vrouw-verdeling belangrijk voor het evenwicht in een team. “Mannen en vrouwen vullen elkaar aan”

Visser ziet in het UMCG dat de verdeling steeds gelijker wordt. “Toen ik 25 jaar geleden begon op onze afdeling waren er geen vrouwelijke kaakchirurgen. Of dat echt alleen met animo te maken had weet ik niet. Er was denk ik meer een tendens dat het niks voor vrouwen was. Maar die tendens is er nu niet meer. Nu zijn er gelukkig vrouwelijke mka-chirurgen in de staf en ook zijn er ongeveer evenveel vrouwen als mannen in opleiding tot mka-chirurg.” Visser was langere tijd de enige vrouwelijke tandarts-MFP op de afdeling. Maar ook dat is nu helemaal anders. Nu zijn de mannen in de minderheid. Ook is ze de eerste vrouwelijke hoogleraar op de afdeling mka-chirurgie en bijzondere tandheelkunde, maar ze twijfelt er niet aan dat er meer zullen volgen.

To post a reply please login or register
advertisement
advertisement