Behandeling gebitsslijtage positief effect op levenskwaliteit

In haar onderzoek bestudeerde Sterenborg een groep met gebitsslijtage én klachten zoals pijn en een groep met slijtage zonder klachten. “Een belangrijk onderscheid, want het proces van gebitsslijtage is niet continu actief,” stelt Sterenborg. “Als het niet nodig is om meteen alle tanden en kiezen op te bouwen, is het in kaart brengen en in de gaten houden in combinatie met advies een goede keuze.”

Sterenborg onderzocht patiënten die een behandeling kregen voor slijtage op objectieve veranderingen, zoals de kauweffectiviteit en subjectieve verandering in de vorm van oraal gerelateerde kwaliteit van leven. “Opmerkelijk was dat er geen objectief verschil meetbaar was met een kauwtest voor en na behandeling, maar uit de antwoorden – ingevuld op een vragenlijst – bleek dat er subjectief wel een verschil was,” licht Sterenborg toe. “Patiënten ervoeren gevoelsmatig een positieve verbetering. Dit was niet alleen op het gebied van kauwen, maar op alle vlakken waarbij we gekeken hebben naar de impact van de behandeling. Het blijkt dus dat de behandeling een grote positieve impact heeft op het dagelijks leven van de patiënt, een belangrijke conclusie.”

Hoewel Sterenborg zich voornamelijk richtte op het verhelpen van de gevolgen van slijtage, heeft ze ook een beeld gevormd van mogelijke oorzaken. “Slijtage kan ontstaan door een chemische oorzaak van buitenaf, zoals frisdrank, fruitsap of een zuur dieet. Ook moeten we niet vergeten dat er van binnenuit maagzuur in de mond terecht kan komen door een niet goed sluitende maagklep. Daarnaast kan slijtage ontstaan door een mechanische factor, zoals klemmen of knarsetanden.” Wel concludeert Sterenborg dat vaak een combinatie van verschillende factoren tot gebitsslijtage leidt.

(bron: Radboudumc)

Labels: