Search Dental Tribune

Column Erik Ranzijn: Afgekeurd

Foto: Erik Ranzijn

wo. 24 september 2025

Bewaar

Wij kochten ons huis 37 jaar geleden en sindsdien is het regelmatig een bron geweest van verschillen van mening of inzicht met allerlei instanties die bijna zonder uitzondering deel uitmaakten van de gemeentelijke overheid. Ten tijde van de aanschaf stond het pand in de boeken als ‘bedrijfspand met bovenwoning’. Wij nestelden ons in het bedrijfsgedeelte, want de dienstwoning was al verhuurd. De directiekamer werd onze slaapkamer en de administratieruimte werd onze zitkamer. De ‘cantine’ werd logischerwijze de keuken. Voor de werkplaats hadden we vooralsnog geen andere bestemming bedacht.

Kort nadat de akte bij de notaris was gepasseerd, ontvingen we een ambtelijk schrijven dat we geen woonvergunning kregen omdat we ingeschreven stonden in een bedrijfsruimte en dat we enige tijd in de gelegenheid werden gesteld om een andere domicilie te regelen. Ook in die tijd was de woningnood hoog en na enig heen en weer schrijven kreeg het hele pand een woonbestemming en was het probleem opgelost. Zo kan het dus ook.

Daarna volgden nog intrigerende interacties met de Dienst Vergunningen over een verbouwing, de Dienst Gemeentebelastingen over de hoogte van de WOZ en Bouw- en Woningtoezicht over de brandveiligheid van een gedeeld trappenhuis. Met uitzondering van mijn bezwaar tegen de onroerendzaakbelasting heb ik al deze zaken in mijn voordeel beslecht.

We hebben nu het plan om de voormalige dienstwoning van onze woning te splitsen om deze mettertijd apart te kunnen verkopen. Op de website van de gemeente stond een hele lijst van eisen waaraan het pand daarvoor moest voldoen en een opsomming van documenten die met de aanvraag meegestuurd zouden moeten worden. Een van die eisen was een keuringsrapport van de gas- en elektra-installatie door een gecertificeerd bureau. Via via vond ik een installatiebureau dat werd gerund door een voormalig docent elektrotechniek aan het ROC. Dat klonk mij wel vertrouwd.

Een halfuur voordat hij en zijn collega zouden komen, werd er aangebeld. Ik deed open en daar stonden een man en een vrouw met ieder een schoudertas en een vriendelijke lach. Even dacht ik dat het Jehova's getuigen waren, maar daarvoor waren ze te informeel gekleed. Hij vooral: lange grijze haren in een staart, korte spijkerbroek en vrolijke sokken in klittenbandsandalen. Een van de etages van de bovenwoning had ik zelf verbouwd, waarbij ik ook de elektra zelf had aangelegd. Stilletjes hoopte ik op complimenten van de professional, maar het tegendeel werd al snel duidelijk. "Dit klopt dus niet" en "dat moet anders" en "dit gaat dus helemaal niet" volgden elkaar op. Ontgoocheld kon ik het niet laten hem te vragen of hij vroeger zijn leerlingen ook op deze manier feedback gaf. Mijn cynische ondertoon niet herkennend, of negerend, bevestigde hij dit en mondjesmaat kreeg ik een blik op zijn laatste jaren in loondienst. Hij stelde hoge eisen aan zijn leerlingen, omdat met gas en elektriciteit niet te spotten valt. Uiteindelijk leerden ze het allemaal wel, maar zo zei hij: "Zachte leermeesters maken stinkende wonden."

Na een langdurig conflict met zijn directie werd hij door de bedrijfsarts afgekeurd. Net als mijn installatie.

Erik Ranzijn is psycholoog en oprichter van Roovos Organisatieontwikkeling. Hij traint en begeleidt tandartsen en tandartspraktijken op het gebied van organisatie en professionalisering.

Contact: erik@roovos.nl.

To post a reply please login or register
advertisement