Nieuwe NVM-voorzitter vervolgt ingeslagen weg

Hoe voelt het om een voorzitter op te volgen die zo lang gezichtsbepalend is geweest?
Haisma: Corrie Jongbloed was goed ingevoerd in de mondzorg en lag bij allerlei partijen goed, dus het is absoluut een uitdaging om het stokje van haar over te nemen. Zij laat een goed georganiseerde vereniging achter, waardoor ik de toekomst met vertrouwen tegemoet zie.

Zijn er dingen die u anders wilt doen dan uw voorganger?
Ik ben zeker niet van plan de vereniging overhoop te gooien. Als er veel veranderd moest worden, dan was ik er waarschijnlijk ook niet ingestapt, want dan wacht je een heel lastige taak. Natuurlijk zal ik mijn eigen accenten aanbrengen, maar die zullen voor de buitenwacht niet heel opvallend zijn.

Welke ‘accenten’ kunnen we verwachten? Waar liggen uw ambities?
Bijstellingen van het beleid en de organisatie moeten in de eerste plaats vanuit de leden komen. Als bestuur dienen wij de preventieve mondzorg en de positie van de mondhygiënist daarbinnen te waarborgen, zodat we uiteindelijk zowel de mondhygiënist als de mondzorg vooruithelpen. Als voorzitter draag ik in feite het beleid van het bestuur uit.

Uit uw cv komt een brede interesse voor het zorgveld naar voren.
Inderdaad. Mijn belangstelling is altijd al breder geweest dan die voor de mond. In mijn verschillende opleidingen en banen heb ik gewerkt in allerlei zorgvelden, in het bijzonder in ziekenhuizen. Daarom spreekt de huidige tendens naar meer aandacht voor de relatie tussen mondgezondheid en algehele gezondheid mij erg aan. Dat het belang van een gezonde mond steeds duidelijker wordt, onderstreept de grote verantwoordelijkheid die mondhygiënisten hebben in de gezondheidszorg.

Blijft u als voorzitter ook in de praktijk werken?
Ja, ik blijf twee dagen per week als mondhygiënist actief. Ik vind het belangrijk om ook vanuit dat perspectief mee te krijgen wat er in het vak gebeurt en voeling te houden met het werkveld.

Hoe kijkt u aan tegen de positie van de mondhygiënist?
Het is een heel mooi en interessant vak, met gedreven professionals die een belangrijke bijdrage leveren aan de preventieve mondzorg. De mondhygiënist zal binnen de mondzorg een steeds grotere rol gaan spelen, zeker in vergelijking met hoe het vijftig jaar geleden is begonnen. Hier is de toenemende aandacht voor preventie debet aan.

De NVM stelde recentelijk dat mondhygiënisten deskundig en bekwaam zijn om een groot deel van de dagelijkse mondzorg op zich te nemen. Tandartsen zouden zich zodoende kunnen richten op specialistische mondzorg en meer complexe behandelingen. Is zo’n (verdere) verschuiving de komende jaren al te verwachten?
Dat we de mondzorg anders moeten inrichten is duidelijk, omdat de regering daarom vraagt. Met het oog op kostenbeheersing dient binnen de gehele gezondheidszorg meer aandacht te komen voor preventie, en daar is de mondhygiënist bij uitstek bekwaam in. Bovendien wordt gezocht naar manieren om de zorgkosten te beheersen; dat de tandarts zijn handen vrij krijgt voor meer complexe behandelingen is een van die manieren. In de hele zorgsector zie je verschuivingen waarbij laagcomplexe zorg bij niet-academisch geschoolden komt te liggen. Mondhygiënisten zullen met die beweging mee moeten en zullen daarin een mooie uitdaging vinden.

De NVM zal daarbij vermoedelijk blijven pleiten voor meer opleidingsplaatsen voor mondhygiënisten. Deze beroepsgroep heeft momenteel te weinig capaciteit om een grote rol binnen de mondzorg te vervullen: aan alleen preventieve taken hebben de ongeveer 3000 mondhygiënisten hun handen al vol.
Het is aan de minister om keuzes te maken over de gewenste rol van de mondhygiënist en de beroepspopulatie die daarbij zou passen. Voorlopig verwacht ik daarin geen grote verschuivingen. Het zou kunnen zijn dat er op termijn meer mondhygiënisten nodig zijn. Dat moet dan op grond van de zorgbehoefte van de Nederlandse bevolking eerst zorgvuldig onderzocht worden voordat het aantal opleidingsplaatsen wordt aangepast.

Uw vuurdoop als voorzitter kwam snel: enkele dagen na uw aantreden haalde de toekomstige verruiming van de zelfstandige bevoegdheden van mondhygiënisten het landelijke nieuws. Vooral de ANT zocht in heftige bewoordingen de aanval.
De verruiming van de zelfstandige taken was eigenlijk non-nieuws, omdat het om een voorgenomen wetswijziging gaat. Mondhygiënisten voeren de genoemde taken al uit en het ‘nieuws’ was dat zij dat in de toekomst mogelijk zonder tussenkomst van de tandarts kunnen doen. Wij hebben als bestuur besloten niet op al het commentaar te gaan reageren. We zijn altijd in gesprek geweest met de koepels en die dialoog willen we in positieve zin voortzetten. Overigens hebben we ook veel positieve reacties ontvangen.

Het persbericht van de ANT suggereerde zelfs dat de zelfstandig opererende mondhygiënist een bedreiging is voor een goed functionerende mondzorg.
Ik denk dat het een goede zaak is om de mondhygiënist in te schakelen voor de niet-complexe zorg. Deze beroepsgroep is daarvoor deskundig en bekwaam genoeg, dus daar maak ik me geen zorgen over. Verder mag iedereen roepen wat hij wil. Mondhygiënisten zijn opgeleid op hbo-niveau en er gelden kwaliteitsnormen vanuit de beroepsvereniging. De kwaliteit van de zorgverlening en patiëntveiligheid staan wat betreft de zorgverlening door mondhygiënisten daarom niet ter discussie.

Belangenbehartiging zal kortom altijd nodig blijven…
De tandartsen hebben hun eigen verenigingen en daarom is het goed dat ook de NVM er is: om te zorgen dat de mondhygiënisten in beeld zijn en blijven en dat voor hun belangen opgekomen wordt. Daarvoor zal ik me de komende jaren met veel enthousiasme inzetten.