DT News - Netherlands - Column Erik Ranzijn: Muizen

Search Dental Tribune

Column Erik Ranzijn: Muizen

(foto: Canva/EllenAI)
Erik Ranzijn

Erik Ranzijn

di. 7 juni 2022

Bewaar

Op donderdagavond repeteren we met onze band, die uit elf muzikanten bestaat, waarvan zes saxofonisten. Over het algemeen spelen we zeker niet onaardig, maar als het enthousiasme met alle individuele blazers aan de haal gaat, maken we vooral ritmisch kabaal in groepsverband met tijdelijke gehoorschade als ongewenst bijeffect. Aan het eind van de avond fiets ik naar huis met de saxofoon op mijn rug en het laatst gespeelde nummer nagalmend in mijn hoofd. Omdat ik dan de slaap niet meteen kan vatten, drink ik nog twee biertjes terwijl ik naar iets ontspannends kijk op National Geographic.

Halverwege mijn tweede biertje, tijdens een interessant item over de lichaamswarmteregulering van de opossum, flitste er iets door mijn blikveld. Ik focuste en even later snelde een muis vanachter de houtkachel langs de plint om weer te verdwijnen achter een kast. Sinds de katten naar de eeuwige dakgoten zijn verhuisd hebben we al eerder last van muizen gehad. Die heb ik toen, naar eigen beleving, succesvol bestreden met zogenaamde 'muisvriendelijke' vallen. De muis laat zich lokken door een lekkernij in een soort kokertje, ontgrendelt een klepje dat zich achter hem sluit, en is gevangen. Ik nam ze dan mee naar het park om ze daar vrij te laten. Op vrijdagochtend zocht ik de vallen op, strooide er wat havermoutvlokken in en zette ze op strategische plekken langs de plint in de woonkamer. De vallen bleven leeg, maar ik zag ook geen muizen meer door de kamer rennen.

Omdat de buitentemperatuur in deze tijd van het jaar nogal wisselend is, droeg ik overdag een spijkerjas, en 's avonds mijn wollen winterjas. Nu moet ik er bij zeggen dat beide jassen inmiddels wel op leeftijd beginnen te raken. Dat bleek bijvoorbeeld toen ik merkte dat mijn sleutels door een gaatje in de zak van het spijkerjasje naar buiten staken. Later viel mij op dat er kleine gaatjes in de voorzijde van mijn wollen jas zaten. Omdat de jonge hond van onze buren regelmatig tegen mij op springt, meende ik daarin de oorzaak van deze beschadigingen te vinden, en tevens een excuus om weer eens iets nieuws te kopen.

Na een wandeling met de hond kwam Hannah ontstemd thuis. Ook in haar jaszak zaten gaten. Het kwartje dat de oplettende lezer allang heeft horen rinkelen, was bij ons pas nu gevallen. Om ons huisdier tot gehoorzaamheid te prikkelen, belonen we gewenst gedrag onderweg met kleine versnaperingen. Die zitten dus in al onze jaszakken en daar waren de inwonende muizen ook achter gekomen. De knaagdiertjes hadden hun voorkeur kenbaar gemaakt en dat zou nu tegen ze gebruikt gaan worden. Ik schudde de havermout uit de vallen en stopte er nu hondenkoekjes in. Ze kregen een plek in de nabijheid van de kapstok en het zou slechts een kwestie van tijd zijn dat ze met z'n allen buiten gingen wonen!

De volgende ochtend werd ik gewekt door het hartgrondige gevloek van mijn doorgaans beschaafde wederhelft. De muizen hadden hun tanden in haar chique damestas gezet waar kennelijk ook nog koekjes in zaten en hadden zich een weg naar binnen of naar buiten geknabbeld. Die tas had ik haar gegeven! Mijn compassie met muizen was op slag verdwenen. Een uur later stonden lokdozen met gif door het hele huis verspreid. Ik heb sindsdien geen tekenen van de muizen gezien. Voorlopig durven we geen nieuwe jassen te kopen.

To post a reply please login or register
advertisement
advertisement