Op donderdagavond repeteren we met onze band, die uit elf muzikanten bestaat, waarvan zes saxofonisten. Over het algemeen spelen we zeker niet onaardig, maar als het enthousiasme met alle individuele blazers aan de haal gaat, maken we vooral ritmisch kabaal in groepsverband met tijdelijke gehoorschade als ongewenst bijeffect. Aan het eind van de avond fiets ik naar huis met de saxofoon op mijn rug en het laatst gespeelde nummer nagalmend in mijn hoofd. Omdat ik dan de slaap niet meteen kan vatten, drink ik nog twee biertjes terwijl ik naar iets ontspannends kijk op National Geographic.
Halverwege mijn tweede biertje, tijdens een interessant item over de lichaamswarmteregulering van de opossum, flitste er iets door mijn blikveld. Ik focuste en even later snelde een muis vanachter de houtkachel langs de plint om weer te verdwijnen achter een kast. Sinds de katten naar de eeuwige dakgoten zijn verhuisd hebben we al eerder last van muizen gehad. Die heb ik toen, naar eigen beleving, succesvol bestreden met zogenaamde 'muisvriendelijke' vallen. De muis laat zich lokken door een lekkernij in een soort kokertje, ontgrendelt een klepje dat zich achter hem sluit, en is gevangen. Ik nam ze dan mee naar het park om ze daar vrij te laten. Op vrijdagochtend zocht ik de vallen op, strooide er wat havermoutvlokken in en zette ze op strategische plekken langs de plint in de woonkamer. De vallen bleven leeg, maar ik zag ook geen muizen meer door de kamer rennen.
Omdat de buitentemperatuur in deze tijd van het jaar nogal wisselend is, droeg ik overdag een spijkerjas, en 's avonds mijn wollen winterjas. Nu moet ik er bij zeggen dat beide jassen inmiddels wel op leeftijd beginnen te raken. Dat bleek bijvoorbeeld toen ik merkte dat mijn sleutels door een gaatje in de zak van het spijkerjasje naar buiten staken. Later viel mij op dat er kleine gaatjes in de voorzijde van mijn wollen jas zaten. Omdat de jonge hond van onze buren regelmatig tegen mij op springt, meende ik daarin de oorzaak van deze beschadigingen te vinden, en tevens een excuus om weer eens iets nieuws te kopen.
Na een wandeling met de hond kwam Hannah ontstemd thuis. Ook in haar jaszak zaten gaten. Het kwartje dat de oplettende lezer allang heeft horen rinkelen, was bij ons pas nu gevallen. Om ons huisdier tot gehoorzaamheid te prikkelen, belonen we gewenst gedrag onderweg met kleine versnaperingen. Die zitten dus in al onze jaszakken en daar waren de inwonende muizen ook achter gekomen. De knaagdiertjes hadden hun voorkeur kenbaar gemaakt en dat zou nu tegen ze gebruikt gaan worden. Ik schudde de havermout uit de vallen en stopte er nu hondenkoekjes in. Ze kregen een plek in de nabijheid van de kapstok en het zou slechts een kwestie van tijd zijn dat ze met z'n allen buiten gingen wonen!
De volgende ochtend werd ik gewekt door het hartgrondige gevloek van mijn doorgaans beschaafde wederhelft. De muizen hadden hun tanden in haar chique damestas gezet waar kennelijk ook nog koekjes in zaten en hadden zich een weg naar binnen of naar buiten geknabbeld. Die tas had ik haar gegeven! Mijn compassie met muizen was op slag verdwenen. Een uur later stonden lokdozen met gif door het hele huis verspreid. Ik heb sindsdien geen tekenen van de muizen gezien. Voorlopig durven we geen nieuwe jassen te kopen.
Column Erik Ranzijn: Kniebuigingen
We gingen weer. Het was vier jaar geleden dat Hannah en ik op wintersport waren geweest, dus we moesten ons terdege voorbereiden op een week intensief ...
Column Erik Ranzijn: Domineestenen
De frisse lucht en de iets koelere temperatuur kondigden onmiskenbaar het einde van de zomer en het begin van de herfst aan. De bladeren aan de bomen ...
Column Erik Ranzijn: Buffetkast
In de keuken van ons nieuwe buitenverblijf staat een buffetkast die niet alleen lomp is, maar ook nog eens onhandig. De planken staan onzinnig ver uit ...
Column Erik Ranzijn: Koplamp
Vlak nadat mijn auto door de keurmeester van de Algemene Periodieke Keuring een stempel van goed gedrag had verkregen, begon mijn linkerkoplamp ...
Column Erik Ranzijn: Herkenning
Vorig jaar pakte mijn wintersportvakantie verkeerd uit. Tijdens een van de eerste afdalingen vloog ik uit de bocht en vond mijn knie dat de vakantie toen ...
Column Erik Ranzijn: Briljante kunst
De herfst was in alle hevigheid losgebarsten en zware, bijna ononderbroken regenbuien teisterden het land. Omdat we een hond hebben moeten we desondanks met...
Column Erik Ranzijn: Stoptober
Toen ik 's ochtends vanuit mijn warme bed de keuken inliep, maakte de kou mij in één klap wakker. Onze centrale verwarming is uitgerust met een ...
Column Erik Ranzijn: Marcelp
Ik woon op een van de Westelijke Eilanden in Amsterdam. Dit zijn kunstmatige eilanden die in de zeventiende eeuw zijn aangelegd in een hoekje van het IJ. ...
Column Erik Ranzijn: Kabouters
De sluiting van de winkels had lang geleken. Velen, waaronder ik, waren blij dat we weer 'gewoon' konden winkelen, hoewel ik mijn bezoekjes aan de ...
Column Erik Ranzijn: Onguur
Na een aantal dagen met prachtig lenteweer zorgde een noordelijke luchtstroom voor de aanvoer van koude lucht vanuit Scandinavië. Bomen en struiken ...