- Oostenrijk / Österreich
- Bosnië en Herzegovina / Босна и Херцеговина
- Bulgarije / България
- Kroatië / Hrvatska
- Tsjechië & Slowakije / Česká republika & Slovensko
- Frankrijk / France
- Duitsland / Deutschland
- Griekenland / ΕΛΛΑΔΑ
- Italië / Italia
- Nederland / Nederland
- Noords / Nordic
- Polen / Polska
- Portugal / Portugal
- Roemenië & Moldavië / România & Moldova
- Slovenië / Slovenija
- Servië & Montenegro / Србија и Црна Гора
- Spanje / España
- Zwitserland / Schweiz
- Turkije / Türkiye
- Verenigd Koninkrijk & Ierland / UK & Ireland
Traditiegetrouw zorgt het ontvangende tennisteam bij de voorjaarscompetitie voor gebak bij de koffie of thee. Als je pech hebt mag je je kilometers verder al om 9 uur melden voor dit ochtendritueel. Koffie om wakker te worden is een weldaad, maar gebak op dat tijdstip, zeker in de wetenschap dat je vier uur de baan om moet om een paar zware wedstrijden te spelen? Nee, daar kan ik niet echt warm voor lopen. Ik hoor steeds meer spelers die daar ook niet zo’n behoefte aan hebben. Die slaan beleefd de gebaksronde over.
De thuisspelers mogen eerst uitvechten wie er die week voor ‘iets bij de koffie’ gaat zorgen. Daar heeft natuurlijk niemand zin in, maar uiteindelijk offert iemand zich dan wel op. Zelf weet je natuurlijk best wanneer je aan de beurt bent. Weigeren is geen optie. Je wilt niet als asociaal te boek staan. Nog geluk dat mijn team niet vindt dat het ‘iets’ zelf gebakken moet zijn.
Kortom, een ritueel waar weinig mensen op zitten te wachten dat we met z’n allen toch in stand houden. Hoe doet uw praktijk dat trouwens met verjaardagen? Zitten jullie ook met lange tanden om de dag gebak weg te werken? Of wordt het door een paar mensen wel toegejuicht? Zijn dat dan de mensen met een snelle stofwisseling of juist de mensen met een zeker maatje? En hoort er bij verjaardagen ook een origineel cadeau of zelfs een speech? Wie wil er nog uitbreiding van zijn boekenkast, een hogere cd-toren of wat flauwe clichés van een leidinggevende?
Hoe raken we af van rituelen en gewoontes die van niemand eigenlijk hoeven? Wie gooit de knuppel in het hoenderhok in de wetenschap dat er altijd wel een hartstochtelijke cake-eter is die zal beginnen over oude waarden en tradities. Dat kan alleen maar leiden tot onsmakelijke discussies.
Nu moet ik eerlijk bekennen dat toen we de eerste tenniswedstrijd 50 kilometer van de thuisbasis om 11 uur ’s ochtends moesten spelen, ik wel toe was aan een bakkie en het wel vreemd vond dat er niets bij gepresenteerd werd. Wat een kale boel! Wat ik toen nog niet wist, was dat in plaats daarvan als lunch broodjes geserveerd zouden worden en dat de eigen meegebrachte bammetjes in de tennistas konden blijven. Tot slot viel op de borrelhap niets aan te merken.
Reinier van de Vrie is freelance tandheelkundig journalist en tekstschrijver en vanaf 2020 hoofdredacteur van Dental Tribune Nederland. Contact: vrie@dental-tribune.nl.
Labels:
vr. 3 mei 2024
7:00 (CET) Amsterdam
Osseointegration in extrēmus: Complex maxillofacial reconstruction & rehabilitation praeteritum, praesens et futurum
wo. 8 mei 2024
2:00 (CET) Amsterdam
You got this! Diagnosis and management of common oral lesions
vr. 10 mei 2024
2:00 (CET) Amsterdam
Empowering your restorative practice: A comprehensive guide to clear aligner integration and success
ma. 13 mei 2024
3:00 (CET) Amsterdam
CREATING MORE PRACTICE TIME THROUGH EFFICIENCY: IMPROVED ACCURACY AND DELEGATION
ma. 13 mei 2024
7:00 (CET) Amsterdam
Súčasné trendy v parodontológii
wo. 15 mei 2024
4:00 (CET) Amsterdam
Der endodontische Notfall
wo. 22 mei 2024
6:00 (CET) Amsterdam
To post a reply please login or register