Column Reinier van de Vrie: Geen gebak

De thuisspelers mogen eerst uitvechten wie er die week voor ‘iets bij de koffie’ gaat zorgen. Daar heeft natuurlijk niemand zin in, maar uiteindelijk offert iemand zich dan wel op. Zelf weet je natuurlijk best wanneer je aan de beurt bent. Weigeren is geen optie. Je wilt niet als asociaal te boek staan. Nog geluk dat mijn team niet vindt dat het ‘iets’ zelf gebakken moet zijn.

Kortom, een ritueel waar weinig mensen op zitten te wachten dat we met z’n allen toch in stand houden. Hoe doet uw praktijk dat trouwens met verjaardagen? Zitten jullie ook met lange tanden om de dag gebak weg te werken? Of wordt het door een paar mensen wel toegejuicht? Zijn dat dan de mensen met een snelle stofwisseling of juist de mensen met een zeker maatje? En hoort er bij verjaardagen ook een origineel cadeau of zelfs een speech? Wie wil er nog uitbreiding van zijn boekenkast, een hogere cd-toren of wat flauwe clichés van een leidinggevende?
Hoe raken we af van rituelen en gewoontes die van niemand eigenlijk hoeven? Wie gooit de knuppel in het hoenderhok in de wetenschap dat er altijd wel een hartstochtelijke cake-eter is die zal beginnen over oude waarden en tradities. Dat kan alleen maar leiden tot onsmakelijke discussies.

Nu moet ik eerlijk bekennen dat toen we de eerste tenniswedstrijd 50 kilometer van de thuisbasis om 11 uur ’s ochtends moesten spelen, ik wel toe was aan een bakkie en het wel vreemd vond dat er niets bij gepresenteerd werd. Wat een kale boel! Wat ik toen nog niet wist, was dat in plaats daarvan als lunch broodjes geserveerd zouden worden en dat de eigen meegebrachte bammetjes in de tennistas konden blijven. Tot slot viel op de borrelhap niets aan te merken.

Reinier van de Vrie is freelance tandheelkundig journalist en tekstschrijver en vanaf 2020 hoofdredacteur van Dental Tribune Nederland. Contact:  vrie@dental-tribune.nl.