Ditmaal typ ik m’n column in het holst van de nacht in Hotel de Boei in Egmond aan Zee. Ik had het niet voor mogelijk gehouden, maar ik ben rond middernacht nog langs en op het strand gaan hardlopen. Deels vrijwillig, deels uit plichtsbesef. En zeker niet voor anderen, maar juist voor mezelf.
Ditmaal typ ik m’n column in het holst van de nacht in Hotel de Boei in Egmond aan Zee. Ik had het niet voor mogelijk gehouden, maar ik ben rond middernacht nog langs en op het strand gaan hardlopen. Deels vrijwillig, deels uit plichtsbesef. En zeker niet voor anderen, maar juist voor mezelf.
En hoewel de klok reeds half twee heeft geslagen, heb ik het gevoel dat ik meer tijd heb dan voorheen. Want soms door juist te vertragen, of aandacht en prioriteit te geven aan de dingen die je eigenlijk graag wil doen en daarmee het invullen van je kernwaarden, creëer je (het gevoel van) tijd voor jezelf.
Inmiddels heb ik met mijn flexwaarnemingen in 17 verschillende praktijken gewerkt sinds m’n afstuderen. Morgen staat voorlopig de laatste dag bij Mondzorg Lamoraal op het programma. Een van de plekken waar ik net dat beetje extra warme gevoel bij krijg.
Over het algemeen zijn de mensen die ik tegenkom altijd wel aardig. Bij sommige praktijken heerst er echter een bepaalde sfeer, waarvoor het woord ‘teamgevoel’ misschien nog wel de beste omschrijving is. Er heerst doorgaans een relaxte, warme sfeer, met in de basis een goede organisatie.
Of zo’n praktijk beschikt juist tijdens een tijdelijk chaotische situatie over een goed basisteam dat elkaar moeiteloos opvangt en net dat stapje extra zet als het nodig is. Wat me daarbij ook opvalt, is dat daar vaak een fijne praktijkmanager of leidinggevende bij betrokken is. Iemand die kan verbinden en oog heeft voor de mens. Of nog beter, de mens achter de mens. Want ik heb gemerkt dat je leuke teams hebt, én je hebt teams waarbij je het gevoel hebt dat het écht een leuk én goed team is.
Tussen m’n waarnemingen door ben ik inmiddels met een 15-daagse NLP Practitioner opleiding gestart. Iets wat je misschien nog wel het beste kan vergelijken met het leren kennen van de handleiding van het menselijk brein. Iets waarmee je je voordeel kan doen richting anderen, maar ook met name voor jezelf.
Tijdens de eerste drie dagen werd onder meer gereflecteerd op zes belangrijke gebieden in je leven: carrière, financiën, gezondheid, relaties, emoties en tijd. Bij mij kwam daarin duidelijk naar voren dat het afgelopen maanden spijtig genoeg heeft geschort aan gezondheid en tijd.
M’n excuus daarvoor is dat ik vaak moe ben door de lange dagen en autoritten als waarnemer, waardoor ik na mijn werk liever ga rusten of eten, dan dat ik actief in beweging kom. Inmiddels heb ik die overtuiging omgezet naar dat wanneer ik moe ben, ik m’n sportkleding aantrek en 100 meter ga hardlopen. En heb ik die 100 meter eenmaal gelopen, dan komt de rest vanzelf wel.
Tot nu toe werken deze kleine stapjes, getuige m’n nachtelijke hardloopsessie op het strand van Egmond. Klinkt misschien niet helemaal gezond, maar toch voelt het alsof ik daardoor meer en beter voor mezelf aan het zorgen ben, waardoor ik het gevoel krijg weer meer tijd te hebben. Ook al is het inmiddels 02.00 uur… dat werd tijd.
Stephan Tjiook is tandarts, coach & founder van DNTSTRY University: de social learning community voor young professionals. Versnel jouw ontwikkeling als tandarts, binnen een groep van gelijkgestemden. Meer informatie: dntstryuniversity.com
Column Stephan Tjiook: Verbinding
Tegenwoordig heb ik zelden m’n portemonnee bij me. Immers, met m’n smartphone betaal ik nog veel gemakkelijker contactloos. En in m’n smartphonehoesje...
Column Stephan Tjiook: Schat
Mijn eerste column van 2023 typ ik aan boord van zeilboot ‘Sylt’ in de haven van Urk. Ik zit in de slaapkajuit op bed met m’n laptop op schoot, ...
Column Stephan Tjiook: Routine
Het is halverwege de lunchpauze bij Tosk Tandartsen in Drachten. Aan de kantinetafel ben ik achter m’n laptop bezig met m’n column, terwijl andere ...
Column Stephan Tjiook: Gevoel
‘Volg je gevoel of intuïtie’, hoor je regelmatig. En terecht ook. Soms valt iets niet in woorden uit te leggen, dan wel te rationaliseren. Maar als het...
Column Stephan Tjiook: Sterspeler
Begin dit jaar kreeg ik een telefoontje van hoofdredacteur Reinier van de Vrie. De inhoud van het gesprek? Mooi verwoord: of ik kans zag m’n columns ...
Column Stephan Tjiook: Omdenken
Wat een bizar jaar. Vraag de huidige generatie aan het eind van hun leven welk jaar ze zich het meest herinneren en grote kans dat 2020 wordt genoemd.
Column Stephan Tijook: Dalai Lama
Begin oktober was ik twee weken lang ziek. Iets wat al lange tijd niet gebeurd was, en dus voor mij een behoorlijk unicum. Maar met de wijsheid van nu was ...
Column Stephan Tjiook: 30 jaren lang
Afgelopen april ben ik 30 jaar oud geworden. Iets waarvan je weet dat het gaat gebeuren, maar als het eenmaal zover is, voelt het toch gek. Of beter gezegd ...