Search Dental Tribune

Column: Waar is dat sleuteltje?

Reinier van de Vrie, redactie Dental Tribune

Reinier van de Vrie, redactie Dental Tribune

wo. 31 juli 2024

Bewaar

“Waar is mijn fietssleuteltje?” Dat vroeg een huisgenoot van het vrouwelijk geslacht – een niet onbelangrijk detail zoals nog zal blijken – me onlangs. “Waarom zou ik dat gezien moeten hebben? En hoe kan ik weten waar het is?” Ja, misschien wel raden. “Waarom zorg je zelf niet voor je spullen?”

Nu licht tot matig geïrriteerd: “Help dan eens zoeken? Ik heb boven zitten werken, misschien ligt het daar.” Dan kun je wel stug in je boek blijven lezen, onder het motto “ga eerst zelf maar eens het hele huis door”, maar goed, ik snapte ook wel dat ik toch geen rust zou krijgen en geen regel meer zou kunnen lezen als ik niet in actie zou komen. Maar waarom zou het sleuteltje boven zijn, als ze al geruime tijd beneden heeft gescharreld? Toch eerst maar daar zoeken. Naar boven, goed op de trap kijkend, wetende dat daar altijd het nodige wordt gedumpt met de gedachte dat het – ooit – toch die kant op moet. En het maakt dan niet uit dat er misschien nog iemand van boven naar beneden zou kunnen komen die dan bijna zijn benen breekt door de versmald begaanbare trap.

Nu is het een wat donkere trap met zwarte vloerbedekking waar je niet direct alles op ziet. Zwarte sokken kunnen daar dan bijvoorbeeld best een tijdje onbewaakt in een hoek van twee treden blijven liggen. Kreeg ik laatst ook al de schuld van. “Waar ik die had gelaten?” Een paar uur later waren ze gevonden, toen het licht op de overloop was aangedaan en er triomfantelijk “Ik heb ze!” werd geroepen. Ik vroeg nog om nederige excuses, maar die kwamen er niet.

Maar, ik dwaal af. Hoe komt het toch dat we twee minuten nadat we iets hebben weggelegd al niet meer weten waar we dat hebben gedaan? Misschien omdat we zo geconcentreerd met iets anders bezig zijn dat we de meer routinematige handelingen er gewoon even bij doen. Multitasken kun je het ook wel noemen. Of dat nou altijd zo goed is? Ik hoop niet dat u het in het werk als mondzorgverlener al te vaak overkomt, want dan kunt u weleens een probleem hebben. Je kunt moeilijk aan een collega vragen of die weet waar het ontbrekende watje is gebleven.

Na een gedegen inspectie van alle mogelijke (werk)plekken, broek- en jaszakken werd het fietssleuteltje uiteindelijk ook teruggevonden. Mijn oma toverde er altijd een ‘snotdoek’ uit vandaan, tegenwoordig is het een goede opbergplaats voor een mobieltje… en kennelijk gedijt ook een fietssleuteltje goed in je bustehouder.

 

Reinier van de Vrie is freelance tandheelkundig journalist en tekstschrijver en hoofdredacteur van Dental Tribune Nederland. Contact: vrie@dental-tribune.nl.

Tags:
To post a reply please login or register
advertisement