“Bij ons in de kliniek slaap je veiliger dan thuis”

AIC Services is door de jaren heen gegroeid tot een bedrijf met drie mobiele anesthesieteams. Als de teams op pad gaan naar een praktijk met een bus met aanhangwagen leveren ze het totale pakket aan anesthesiologische zorg, inclusief de nodige apparatuur, disposables, gasvoorziening, medicatie en een deskundig team. Elk mobiel anesthesieteam heeft voldoende materiaal en apparatuur bij zich om in een praktijk op twee kamers tegelijk narcose te kunnen geven. Daarnaast hebben ze een reservesetje van alle apparatuur voor als er iets onverhoopt uitvalt. De praktijk zelf moet op de begane grond zijn of een lift hebben, omdat niet met alle apparatuur de trap op kan. Verder is het team volledig zelfvoorzienend en heeft het genoeg aan één stekkerdoos in de praktijk.

“Ik begon in 2009 als een soort uitzendbureau voor anesthesiologen en intensive care artsen,” vertelt Albayrak. Eerst verhuurde hij zichzelf aan ziekenhuizen en klinieken en later verhuurde hij ook collega’s en ondersteunend personeel. In 2013 kreeg hij het idee om anesthesiologische zorg te leveren aan tandartspraktijken en kaakchirurgische klinieken.

“Toen een tandartspraktijk in Alphen aan de Rijn mij een keer inhuurde als anesthesioloog, zag ik dat er veel vraag was naar de behandelingen onder narcose die deze praktijk aanbood. Ik had het gevoel dat de markt groter was dan de groep patiënten die deze praktijk bezochten. Toen kwam ik op het idee om narcose naar praktijken toe te brengen in plaats van patiënten naar een bepaalde praktijk te laten komen, waar ze soms op ellenlange wachtlijsten komen te staan en niet door hun eigen tandarts behandeld kunnen worden.”

Inslaan als een bom

Dat idee spookte in zijn hoofd toen Albayrak een tandarts in Rotterdam tegen het lijf liep die samen een praktijk met narcosebehandelingen wilde opzetten. Dat werd geen gezamenlijke praktijk, maar wel een eerste samenwerking, waarbij de twee allebei hun eigen vak konden uitoefenen. De tandarts verzorgde de tandheelkundige behandelingen en Albayrak was verantwoordelijk voor alles omtrent de narcose.

Inmiddels hebben steeds meer tandartspraktijken behoefte aan de anesthesie van AIC Services. “Ons concept slaat in als een bom. We begonnen met vijf tot tien patiënten per maand, nu zijn dat er gemiddeld 250 à 300 per maand. Het is voor een praktijk een hele investering om narcose zelf mogelijk te maken. Het gaat dan niet alleen om de aanschaf van apparatuur, maar ook bijvoorbeeld om het onderhoud, medicijnen, iemand die het hele proces bewaakt en protocollen schrijft. Dan zouden praktijken zelf een anesthesioloog in dienst moeten nemen, terwijl ze vaak maar één of twee keer per maand behandelingen onder narcose doen. Dat is die investering en de organisatie niet waard.”

Je meldt je als praktijk bij AIC Services als je geïnteresseerd bent om onder narcose te behandelen in de eigen praktijk. En dan? Albayrak: “Ik ga eerst persoonlijk op gesprek in een praktijk en stuur later alle informatie per e-mail toe. Tandartsen vinden het heel prettig dat ik zelf medisch-inhoudelijk onderlegd ben en eindverantwoordelijke ben binnen het bedrijf. Zelf vind ik het belangrijk dat mensen direct zaken doen met mij. Er zit geen managementlaag tussen.”

Een deel van de praktijken waar Albayrak op gesprek komt, gaat serieus met hem in zee. “Soms bloedt het na één of twee keer anesthesiologische zorg leveren weer dood. Bij andere praktijken wordt het één of twee keer per maand en soms zelfs drie dagen achter elkaar of op twee kamers tegelijk. Als praktijken de narcosebehandelingen actief aanbieden kan het snel groeien. Dan benaderen ze bijvoorbeeld ook collega’s in de regio dat ze de patiënten voor narcose naar hen kunnen sturen. Ik plant dus overal zaadjes. Bij sommigen groeien er wat grassprietjes uit en bij anderen een heel oerwoud.”

Van screening tot behandeling

Voordat de behandeling onder narcose plaatsvindt, maakt een screening deel uit van de procedure. “We mogen buiten het ziekenhuis alleen relatief gezonde mensen onder narcose brengen,” legt Albayrak uit. “Ze mogen bijvoorbeeld niet te dik zijn en moeten minimaal 3 jaar en maximaal 80 jaar oud zijn. In het belang van de veiligheid doen we die screening heel secuur. Als het nodig is prikken we bloed of maken we een hartfilmpje.”

Op de dag dat AIC Services komt om de narcose te verzorgen, verzamelt de praktijk vaak meerdere patiënten voor behandelingen onder narcose. “Om half 8 staan we voor de deur. In een half uur hebben we alles opgebouwd en kunnen we de eerste narcose starten. Dan doen we een laatste check met de patiënt, bijvoorbeeld om te kijken of er nog iets in de medicijnen is veranderd en of ze nuchter zijn.”

Wanneer alles goedgekeurd is, gaat de patiënt aan de monitor. “Voordat we het infuus prikken, maken we kinderen altijd doezelig met een kapje met lachgas. Zo nodig kunnen we dit ook bij volwassenen doen. Vervolgens maken we gebruik van propofol en remifentanil om patiënten onder zeil te brengen. Dit zijn zeer goed stuurbare middelen: zodra je ze toedient, zijn ze zo weg en als je stopt met toedienen zijn ze snel weer wakker.”

Als de patiënt in de stoel zit, heeft het anesthesieteam 15 minuten nodig voordat de tandarts de behandeling kan uitvoeren. “Wij houden ons bezig met de narcose en bewaken continu de vitale functies van de patiënt, zodat de tandarts zonder zorgen de tandheelkundige behandeling kan uitvoeren. Tijdens de behandeling is de mond geheel toegankelijk voor de tandarts.”

Het team van AIC Services adviseert de tandarts om als de patiënt slaapt lokaal bij te verdoven, zoals die gewend is tijdens de behandeling. Albayrak: “Hoe meer je lokaal kunt verdoven, hoe minder ik de hersenen hoef te verdoven. Dat zorgt voor minder bijwerkingen zoals misselijkheid, bloeddruk- en hartslagschommelingen. Bovendien wordt de patiënt eerder wakker en kan hij of zij eerder naar huis. Soms merken we bijvoorbeeld aan een toenemende hartslag dat er toch wat pijnprikkels naar de hersenen gaan, zonder dat de patiënt zich daar bewust van is. Dan raden we de tandarts aan om wat meer lokale verdoving toe te dienen of geven we zelf wat bij.”

Albayrak stelt dat ze bij AIC Services veel ervaring hebben met narcosebehandelingen. “Het is super veilig. Bij ons in de kliniek slapen is veiliger dan thuis slapen. Als er thuis iets gebeurt, vinden ze je de volgende ochtend dood in bed. Als er bij ons iets gebeurt, kunnen we er direct bovenop springen en hebben we alle apparatuur en middelen tot onze beschikking om vrijwel zeker tot een goede afloop te komen.”

Patiënten met achterstallig onderhoud

De meeste patiënten die Albayrak in de tandartspraktijk tegenkomt zijn angstige volwassenen of kinderen. “We komen regelmatig ook psychiatrische patiënten, vluchtelingen met trauma’s en autistische kinderen tegen,” zegt Albayrak. Daarnaast is er een steeds grotere groep patiënten waarbij een behandeling onder lokale verdoving zou kunnen, maar die liever kiezen voor het comfort van een narcose wanneer ze een uitgebreide behandeling nodig hebben. “Patiënten worden natuurlijk veeleisender, maar op sommige punten hebben ze gelijk. Als patiënten een tandheelkundige behandeling onder narcose willen laten uitvoeren, dan dienen ze die keuze te hebben.”

Komen patiënten ook van hun angst af door onder narcose te behandelen, of hebben ze de volgende keer weer narcose nodig? Veel patiënten die onder behandeling komen bij Albayrak zijn lang niet naar de tandarts geweest en hebben een gebit vol achterstallig onderhoud. “Ze zitten in een vicieuze cirkel, omdat de drempel steeds hoger wordt om iets aan hun gebit te laten doen. Die moet je doorbreken. Als ze wakker worden na een uitgebreide behandeling onder narcose is al het achterstallige onderhoud ingehaald en beginnen ze weer met een schone lei. Hier zijn ze vaak heel blij mee. Dan hoeven ze vervolgens alleen nog voor een reguliere controle of af en toe een kleine behandeling te komen en dat kan onder lokale verdoving. Uiteraard blijft er altijd een categorie patiënten waarbij dit niet lukt en die terugkomen om opnieuw onder narcose behandeld te worden.”

Een patiënt die hem heel erg is bijgebleven is een man waarbij het hartfilmpje tijdens de screening van te voren afwijkend bleek, waardoor Albayrak de narcose niet uitvoerde maar de patiënt instuurde naar de cardioloog. “Die man is diezelfde dag aan z’n hart geopereerd. De cardioloog zei dat hij anders misschien de volgende dag dood zou zijn neergevallen. De vrouw van die man belde me op om ons hartelijk te danken dat we zo goed hadden opgelet en hem geen narcose hadden gegeven.”

Vol enthousiasme voor narcose

Albayrak benadrukt dat hij met zijn team het totale pakket aan anesthesiologische zorg aanbiedt, maar dat dat niet wil zeggen dat de praktijk er verder niets mee van doen heeft. “Samen moeten we er moeite in steken om er een mooi en succesvol project van te maken, dus een praktijk moet met de nodige overtuiging instappen. Het is uiteindelijk de praktijk die de behandelingen onder narcose aanbiedt en uitvoert. De tandarts stelt de indicatie en zowel tandarts als patiënt moeten de narcose willen. Dat stimuleren wij dus niet, maar faciliteren we wel. Wij zijn slechts de onderaannemer die het narcosedeel op zich neemt. De praktijk verzamelt de patiënten en bereidt de behandelingen administratief voor. Als dat te veel moeite is, kun je er als tandarts beter niet aan beginnen.”

Langzaam maar zeker verovert AIC Services de markt. “Maar we kunnen zeker nog verder groeien,” zegt Albayrak. “Vooral het aantal kinderen dat onder narcose behandeld wil of moet worden neemt steeds meer toe en op dit moment krijgen we voet aan de grond in België. Voor volwassenen is de belangrijkste drempel dat een behandeling onder narcose soms niet vergoed wordt door de zorgverzekering. Bij kinderen lukt het bijna altijd om de narcose vergoed te krijgen.”

Albayraks advies voor tandartsen zou zijn om niet koste wat kost zo veel mogelijk onder lokale verdoving te doen. “Van oudsher hebben tandartsen het idee dat patiënten even moeten doorbijten tijdens een behandeling, maar als patiënten onder narcose willen, moet dat kunnen. Anders kunnen er trauma’s ontstaan en dan lukt niets meer.”

Labels: