Patiënten met een ernstige psychische aandoening lopen essentiële tandheelkundige zorg mis

Dr. Masuma Mishu, epidemiologisch onderzoeker aan de Universiteit van York en hoofdauteur van de studie, zei in een persbericht: ‟Mensen met een ernstige psychische aandoening hebben een slechtere mondgezondheid dan mensen zonder psychische aandoening, en onbehandeld tandbederf is bij deze groep een veelvoorkomende oorzaak van niet-psychiatrische ziekenhuisopnamen. Onze studie benoemt de dringende noodzaak om de redenen achter deze ongelijkheid in de mondgezondheid te begrijpen.”

Zeven deelnemers met een ernstige psychische aandoening, zoals schizofrenie, schizoaffectieve stoornis of bipolaire stoornis, werden geïnterviewd, naast tien zorgprofessionals, onder wie verzorgenden, tandartsen, verpleegkundigen en artsen. Deelnemers in de eerste groep noemden als belangrijkste belemmeringen voor het behoud van een goede mondgezondheid de moeite die het ze vanwege hun psychische aandoening in het algemeen kostte om hun gezondheid op peil te houden, beperkte financiële middelen en de moeilijkheid een NHS-tandarts in de buurt te vinden die hen niet als patiënt zou schrappen als ze vanwege hun mentale gezondheidstoestand afspraken zouden missen. Bovendien stelden de patiënten dat ze behoefte hadden aan een tandarts die ze konden vertrouwen, bij voorkeur een tandarts met kennis van trauma’s en psychologische problemen.

De geïnterviewde groep zorgverleners deed een aantal suggesties om de patiëntervaring voor mensen met een ernstige psychische aandoening te verbeteren. Deze suggesties waren onder meer verbeterde communicatie met patiënten, erkenning van de patiënt als geheel, ontwikkeling van een aanpak op maat voor iedere patiënt en opname van de verzorger van de patiënt in het mondzorgplan. De zorgverleners merkten op dat problemen als gemiste afspraken en een hoge werkdruk discontinuïteit van de zorg veroorzaakten.

De coauteur van de studie, prof. Lina Gega, docent aan de faculteit Gezondheidswetenschappen van de Universiteit van York, zei: ‟We roepen op om mondgezondheid op te nemen in de zorgplanning voor mensen met ernstige psychische problemen. Het bieden van ondersteuning, zoals begeleide bezoeken aan de tandarts, kan helpen om angst te verminderen en praktische barrières rond tandheelkundige controles en behandelingen weg te nemen.”

Dr. Mishu schetste een plan om NHS-zorgverleners te helpen een nieuwe cultuur te creëren waarin ze mondzorg beter kunnen bespreken en patiënten met een ernstige psychische aandoening beter kunnen begeleiden. Ze legde uit: ‟In nauwe samenwerking met gebruikers, verzorgers, onderzoekers op het gebied van volksgezondheid en partners bij de NHS willen we een systeeminterventie ontwerpen voor mensen met een ernstige psychische aandoening. Hiermee worden training en het bieden van ondersteuning door het personeel in zowel de geestelijke gezondheidszorg als de tandheelkunde aangemoedigd. We streven ernaar uitgebreide ondersteuning op maat te bieden - van het aanmoedigen van persoonlijke mondzorg tot het regelen van begeleide tandartsbezoeken en hulp bij papierwerk waardoor patiënten toegang hebben tot aanvullende financiering.”

De studie, getiteld ‛A qualitative study exploring the barriers and facilitators for maintaining oral health and using dental service in people with severe mental illness: Perspectives from service users and service providers’, is op 5 april 2022 gepubliceerd in het International Journal of Environmental Research and Public Health.

Labels: